تحولات غزه و لبنان در دولت بعدی آمریکا چه سمت‌وسویی خواهد یافت؟

آمریکا از زمان تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی که بیش از هفت دهه از عمر آن می‌گذرد، بزرگترین حامی مالی، نظامی و سیاسی آن تا به امروز بوده‌است.

یک پژوهش که به تازگی توسط دانشگاه «براون» صورت گرفته، نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی به عنوان بزرگترین دریافت کننده کمک‌های نظامی آمریکا در تاریخ، از سال ۱۹۵۹ تاکنون ۲۵۱.۱۲ میلیارد دلار با در نظر گرفتن نرخ تورم در این سال‌ها دریافت کرده‌است.

بر اساس این پژوهش، آمریکا از هفتم اکتبر سال گذشته و آغاز جنگ در نوار غزه دست‌کم ۱۷ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار به این رژیم کمک نظامی کرده‌است.

موضوع حمایت‌های همه‌جانبه آمریکا از رژیم اشغالگر صهیونیستی در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور که قرار است روز سه‌شنبه ۵ نوامبر ۲۰۲۴ (۱۵ آبان ماه ۱۴۰۳) برگزار و چارچوب سیاست خارجی این کشور برای چهار سال آتی تعیین شود، اهمیت فزاینده‌ای یافته‌است.

اینکه ریاست جمهوری آمریکا در دولت آتی چه رویکردی در قبال جنایت‌های رژیم صهیونیستی و جنگ غزه در پیش خواهد گرفت، دو سناریو را با وجود مشخص نشدن رئیس جمهور آینده آمریکا باید مورد بررسی قرار داد؛ سناریوهایی مبنی بر پیروزی «کامالا هریس» به عنوان نامزد حزب دموکرات و نیز پیروزی «دونالد ترامپ» به عنوان نامزد طیف جمهوری‌خواه در انتخابات پیش رو.

تداوم حمایت از رژیم صهیونیستی و تاکید بر آتش‌بس در دولت هریس

بی‌تردید هریس به عنوان معاون رئیس جمهوری آمریکا و نامزد حزب دموکرات برای انتخابات ۲۰۲۴ این کشور، همان راهی را خواهد پیمود که او طی چهار سال گذشته در کنار «جو بایدن» سپری کرده‌بود؛ یعنی حمایت تمام قد از رژیم صهیونیستی از شورای امنیت گرفته تا حمایت مالی و تسلیحاتی.

از نگاه کارشناسان، هریس در صورت ورود به کاخ سفید در عین حال آتش‌بس را نیز مد نظر خواهد خواهد داشت اگر چه در دوره بایدن، فشارهای کاخ سفید به آتش‌بس منجر نشد و «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به رغم شهادت حدود ۴۳ هزار فلسطینی بیگناه و بی‌دفاع، از ناتوانی و بی‌ارادگی بایدن برای گشایش جبهه جدید در لبنان نیز سوءاستفاده کرد. البته برخی ناظران معتقدند که تمام این جنگ‌افروزی‌های نتانیاهو با چراغ سبز بایدن انجام گرفته‌است.

اندیشکده «مؤسسه خاورمیانه» (MEI)مستقر در واشنگتن به تازگی در گزارشی درباره سیاست‌های هریس آورده‌است که سیاست‌های بالقوه دولت هریس در قبال خاورمیانه به ویژه در ارتباط با رژیم صهیونیستی، فلسطین و لبنان بر این محور استوار خواهد بود که «اجبار هر یک از دو طرف منازعه برای انجام دادن یک اقدام، راه حل دو دولتی را به خطر می‌اندازد.»

اگرچه طبق این گزارش، هریس مخالفت خود را با گسترش شهرک سازی اعلام کرده‌است اما وی بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی قبول دارد و خواستار دسترسی همه ادیان به مکان‌های مقدس آن شهر شده‌است.

هریس همچنین می‌گوید که از اعطای کمک‌های ضروری به مردم فلسطین تا زمانی که این اقدام با قوانین آمریکا مطابقت داشته باشد، حمایت می‌کند. ضمن آنکه هریس با هر گونه اقدام برای مشروعیت‌زدایی از رژیم صهیونیستی در سازمان ملل یا از طریق تحریم، سلب سرمایه یا تحریم مخالف است ولی در این زمینه از حقوق آمریکا برای آزادی بیان پشتیبانی می‌کند.

این اندیشکده آمریکایی به نقل از نامزد حزب دموکرات برای انتخابات پیش رو، می‌نویسد که وی «به دنبال یک راه حل دیپلماتیک برای حل فصل درگیری‌ها در امتداد مرز اسرائیل و لبنان با استفاده از یک لبنان مستقل خواهد بود.»

رژیم صهیونیستی چشم‌انتظار پیروزی ترامپ

از نگاه ناظران در صورتی که ترامپ دوباره رئیس‌جمهور شود، انتظار می‌رود که سیاست او در قبال رژیم صهیونیستی و جنایت‌های این رژیم در غزه و لبنان به طور کلی حمایتی از تل‌آویو باشد.

ترامپ همواره حمایت قوی خود را از رژیم صهیونیستی نشان داده و احتمالاً با تمرکز بر امنیت و حق دفاع این رژیم اشغالگر، اقدام‌های نظامی گسترده‌تر در برابر مقاومت را تأیید خواهد کرد. ترامپ همچنین ممکن است از دخالت بیشتر آمریکا در خاورمیانه برای تقویت متحدان خود و جلوگیری از قدرت‌یابی افزون‌تر جبهه مقاومت حمایت کند؛ هدفی که با کنون با تمام حمایت‌های آمریکا محقق نشده‌است و گروه‌های مقاومت نقش تعیین‌کننده‌ای در معادلات منطقه‌ای ایفا می‌کنند.

همچنین ترامپ که در دوران ریاست‌جمهوری قبلی‌اش در راستای منافع رژیم صهیونیستی، توافق‌نامه‌های صلح آبراهام را پیگیری کرده‌بود، اخیراً تاکید کرده که شرایط فعلی در خاورمیانه، چشم‌انداز این توافق را تیره‌تر کرده‌است و در صورت پیروزی، این موضوع را در دستور کار قرار خواهد داد.

به نوشته اندیشکده «مؤسسه خاورمیانه»، حزب جمهوریخواه در مورد سیاست خارجی دولت ترامپ در قبال منازعه خاورمیانه به ذکر دو نکته بسنده کرده‌است: «ایستادن در کنار اسرائیل و بازگرداندن صلح به خاورمیانه».

اگرچه ایستادن ترامپ و طیف جمهوریخواه در کنار نتانیاهو و رژیم اشغالگر بر همگان آشکار است اما بازگرداندن صلح به منطقه آن هم از طریق کشور جنگ‌افروزی چون آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونیستی نمی‌تواند بیشتر از یک شوخی و طنز تلخ باشد.

بنابراین کارشناسان بر این باورند که در صورت ریاست‌جمهوری دوباره ترامپ، چندین سیاست احتمالی در قبال جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه و لبنان پیش‌بینی می‌شود:

۱. تقویت کمک‌های نظامی و اطلاعاتی به رژیم صهیونیستی: ترامپ از گسترش کمک‌های نظامی به رژیم صهیونیستی به ویژه در صورت افزایش درگیری‌ها با حماس و حزب‌الله استقبال می‌کند.

۲. واسطه‌گری برای پذیرش رژیم صهیونیستی از سوی کشورهای عربی: ترامپ احتمالاً به تلاش‌های دیپلماتیک در جهت عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی که قبلاً در طرح موسوم به آبراهام اجرا شده‌بود، ادامه خواهد داد. وی همچنین ممکن است از مذاکرات مستقیم بین رژیم صهیونیستی و گروه‌های فلسطینی خودداری کند و به‌جای آن در صدد حمایت کشورهای عربی با هدف تأمین امنیت این رژیم جعلی برآید.

۳. استقرار نیروی نظامی در منطقه: همان طور که از آغاز تنش‌های منطقه‌ای، جنگنده‌ها و رزم‌ناوهای آمریکا با هدف حمایت از رژیم صهیونیستی عازم منطقه شدند، احتمال می‌رود که این حضور مداخله‌جویانه در دولت ستیزه‌جوی ترامپ تداوم و حتی تشدید یابد؛ آن هم در شرایطی که آمریکا به خاطر جنگ‌افروزی‌ها در غرب آسیا و جهان همواره از سوی جامعه بین‌المللی مورد نکوهش قرار گرفته‌است. ضمن اینکه رسوایی‌های مکرر آمریکا در دوره ترامپ همچون فرار از افغانستان و ناکامی در عراق، باعث شده‌است که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری بسیاری به سیاست خارجی وی با دیده شک و تردید بنگرند.