ماموریت فرستاده جدید آمریکا در بیروت؛ تکرار سناریوی فریب

بعد از ورود تام باراک، فرستاده آمریکا به بیروت و دیدار او با مقامات لبنانی از روز گذشته که تا امروز هم ادامه داشت، سوالات زیادی در مورد مواضع او و اظهاراتش ایجاد شده است؛ جایی که نماینده آمریکا به شکل اغراق آمیزی درباره فضای مثبت گفتگوها صحبت کرده و همچنین برخلاف آنچه که انتظار می‌رفت، از لحن تهاجمی علیه حزب الله استفاده نکرد.

طی چند روز گذشته فضای لبنان به گونه‌ای بود که به نظر می‌رسید این کشور با یک طوفان بزرگ مواجه است. اردوگاه وابسته به غرب در لبنان و تریبون‌های تبلیغاتی آنها برای ایجاد تهدید و ارعاب در میان لبنانی‌ها بسیج شده بودند و این گونه القا می‌کردند که لبنان با دو هفته خطرناک روبرو است و اگر حزب الله به خواسته‌های آمریکا که در سند پیشنهادی این کشور گنجانده شده و تام باراک، هفته پیش آن را به بیروت آورده بود عمل نکند، شاهد تشدید خطرناک تنش‌ها خواهیم بود. طبق تبلیغات این تریبون‌ها سندی که آمریکا ارائه داده آخرین فرصت برای لبنان تلقی می‌شد و بعد از آن صبر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به پایان می‌رسید.

موضع نرم و مشکوک فرستاده آمریکا در بیروت

اما تام باراک بعد از دیدار خود با جوزف عون، رئیس جمهور لبنان در نشست خبری با رسانه‌ها اظهارات انعطاف پذیر و دیپلماتیکی با لحن دوستانه بیان کرد که شباهتی به لحن تهدید آمیز و متکبرانه «مورگان اورتگاس» فرستاده سابق واشنگتن و همه مهره‌های آمریکایی- صهیونیستی که مامور ایجاد ارعاب در لبنان بودند نداشت و برای بسیاری تعجب آور بود. بنابراین سوال مهمی که مطرح می‌شود این است که چه اتفاقی افتاده و فرستاده جدید آمریکا اساساً چرا چنین موضعی اتخاذ کرده است؟

روشن است که در عمل، رژیم صهیونیستی و آمریکا همچنان به خواسته خود برای خلع سلاح کامل حزب الله بدون عقب نشینی اسرائیل از لبنان اصرار دارند و واشنگتن هم هیچ فشاری به این رژیم برای توقف تجاوزات خود علیه لبنان و پایان دادن به اشغالگری در این کشور وارد نمی‌کند.

موضع قاطع حزب الله: تضمین ما سلاح مان است

در مقابل، حزب الله موضع خود را از زبان شیخ نعیم قاسم، دبیرکل این جنبش مبنی بر عدم تسلیم و همچنین آمادگی برای مقابله با دشمن اعلام کرده است. در مورد دولت لبنان هم کمیته ریاست جمهوری این کشور پیش نویس پاسخ خود به سند آمریکا را تهیه کرد که شب گذشته در جلسه‌ای که علی حسن خلیل، معاون سیاسی نبیه بری و محمد رعد، رئیس فراکسیون وفاداری به مقاومت در پارلمان لبنان و حاج حسین خلیل، نماینده شورای تصمیم گیری حزب الله در آن حضور داشتند، اصلاح شد.

روزنامه الاخبار به نقل از منابع آگاه گزارش داد که یک منبع رسمی تلاش کرد تا نظر حزب الله را در مورد تضمین‌های مورد نظر جویا شود و پاسخ حزب الله این بود که «ما از هیچکس تضمین نمی‌خواهیم و سلاح تضمین ماست».

ژست دیپلماتیک نماینده آمریکا و تکرار توطئه عادی سازی

باراک بعد از دیدار با جوزف عون و دریافت پاسخ لبنان رضایت خود را ابراز کرد و در مورد حزب الله هم گفت «ما به لبنان دیکته نمی‌کنیم که در مورد حزب‌الله که یک حزب سیاسی با شاخه نظامی محسوب می‌شود، چه کاری انجام دهد و این خود لبنان است که باید با حزب الله تعامل کند نه آمریکا».

فرستاده مذکور آمریکا اظهار داشت: «لبنان مجبور نیست به هیچ جدول زمانی در مورد سلاح‌ها پایبند باشد، بیروت باید به فرمولی برای آنچه که می‌خواهد برسد و ما به عنوان آمریکایی‌ها در حال کمک به لبنان هستیم. ما از لبنان در تصمیماتش حمایت می‌کنیم و ساز و کار اجرای آتش بس میان لبنان و اسرائیل در مسیر درست پیش نرفت. مسیر باید از درون لبنان آغاز شود و چالش در همین جاست و ما می‌خواهیم لبنان با حزب الله برخورد کند نه ما».

وی در ادامه با اشاره تلویحی به تلاش‌های واشنگتن برای کشاندن لبنان به دام عادی سازی با رژیم اشغالگر اظهار داشت: «من مطمئنم که اسرائیل خواهان صلح با لبنان است، اما چگونگی دستیابی به آن یک چالش است، اسرائیل نمی‌خواهد لبنان را اشغال کند و به دنبال جنگ نیست و اکنون تصمیم در دست لبنانی‌هاست. همچنین بحث‌های ما در لبنان هیچ ارتباطی با مذاکرات آمریکا و ایران ندارد. گفتگو میان سوریه و اسرائیل آغاز شده و این باید به لبنان هم منتقل گردد. دولت ترامپ متعهد به مشارکت در ایجاد صلح و رفاه در لبنان است».

تام باراک در مورد دیدار با نبیه بری هم گفت که دیدار خوب و مثبتی داشتیم؛ به ویژه از آنجایی که نبیه بری تجربه زیادی در کار سیاسی دارد و ما همه دغدغه‌های لبنانی‌ها را در نظر گرفتیم. نبیه بری هم تاکید کرد که در گفتگو با فرستاده آمریکا خواسته‌های حزب الله را با دقت مورد بررسی قرار داده است.

فرستاده آمریکا بعد از دیدار با رئیس پارلمان لبنان به کاخ نخست وزیری این کشور رفته و با نواف سلام، نخست وزیر دیدار کرد. نواف سلام بعد از این دیدار تاکید کرد که گام‌ها بین عقب نشینی اسرائیل از لبنان و منحصر شدن سلاح در دست دولت باید هماهنگ و سازگار باشد. ما طبق اصول بیانیه وزارتی با تام باراک گفتگو کردیم و بر ضرورت عقب نشینی کامل اسرائیل از خاک لبنان، توقف کامل تجاوزات این رژیم و آغاز بازسازی لبنان و آزادی اسرای لبنانی تاکید داریم.

پشت پرده لحن آرام و مشکوک تام باراک در لبنان

اما منابع برجسته آگاه لبنانی گزارش دادند: لحن مثبت و نرمی که تام باراک از خود نشان داد، لزوماً به معنای مثبت بودن فضا و عدم وجود خطرات نیست؛ زیرا همه می‌دانند که هدف و خواسته‌های آمریکا تغییر نکرده، بلکه کاری که باراک انجام داد این بود که می‌خواست دیکته‌های کشورش را به شیوه‌ای آرام به لبنانی‌ها تحمیل کند.

این منابع تاکید کردند: برخی هم روی اختلاف در مواضع نبیه بری و حزب الله شرط‌بندی کرده بودند، اما محاسباتشان غلط از آب درآمد؛ زیرا موضع این دو طرف کاملا یکپارچه بود و در واقع نبیه بری به نمایندگی از حزب الله حرف می‌زد. موضعی که شخص نبیه بری و به طور کلی مقامات لبنانی در گفتگو با تام باراک اتخاذ کردند مبتنی بر حقیقت و استدلال‌های قوی بود که موجب شد آمریکایی‌ها یک قدم عقب‌نشینی کنند.

به گفته منابع مذکور، مقامات لبنانی از سخنان فرستاده آمریکا هیجان زده نشدند و می‌دانند که تجربه با آمریکایی‌ها دلگرم کننده نیست و اساساً آمریکا برخلاف آنچه که ادعا می‌کند، هرگز نقش میانجی را میان لبنان و اسرائیل ایفا نکرده؛ بلکه در راستای منافع و خواسته‌های صهیونیست‌ها گام برداشته و تجاوزات اشغالگران به لبنان بدون چراغ سبز واشنگتن انجام نمی‌شود.

با این حال لبنانی‌ها منتظرند ببینند بعد از اینکه پاسخ بیروت توسط تام باراک به دولت آمریکا منتقل شد، آن هم همزمان با دیدار بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر با ترامپ در کاخ سفید، فرستاده مذکور آمریکا در سفر بعدی خود به بیروت چه چیزی برای لبنان خواهد آورد.

منابع وابسته به کاخ ریاست جمهوری لبنان فاش کردند که فرستاده آمریکا در دیدار با مقامات لبنانی هیچ چیز استثنایی نگفت و حتی پاسخی که از لبنان دریافت کرده بود را هم با دقت بررسی نکرد و به طور کلی با تعارف صحبت می‌کرد. سندی هم که او با خودش آورده بود همان سندی بود که توسط اورتگاس تهیه شده بود.

قابل توجه است که تام باراک از طریق لحن دیپلماتیک خود سعی کرد مشکل لبنان را صرفاً داخلی جلوه دهد و با وجود تحرکات توطئه آمیز فراوان آمریکا و رژیم صهیونیستی برای متشنج کردن فضای داخلی لبنان و تحریک علیه سلاح مقاومت، مدعی شد که این سلاح یک مسئله داخلی بوده و خود لبنانی‌ها باید آن را حل کنند.

همچنین فرستاده آمریکا با وجود اینکه لحن تهدیدآمیز نداشت، اما تلویحاً دولت لبنان را برای پذیرش دیکته‌های واشنگتن تحت فشار قرار داد؛ جایی که رفاه لبنان را به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی پیوند داد و سپس مسئله سلاح را بر دوش دولت گذاشت؛ البته نه به این معنا که برای تصمیم مستقل لبنان احترام قائل است، بلکه به این معنا که دولت لبنان مجبور است مقابل سلاح مقاومت بایستد.

تام باراک فریب های هوکشتاین را تکرار می کند؟

برخی هم معتقدند تام بارک همان سیاست فریبکارانه «آموس هوکشتاین» فرستاده پیشین آمریکا را در لبنان دنبال می‌کند که مدعی میانجیگری کشورش برای ‍‍‍‍آتش‌بس با اسرائیل و تضمین اجرای آن بود؛ اما این رژیم با چراغ سبز آمریکا از بیش از ۷ ماه گذشته به نقض این توافق ادامه می دهد.

اما علاوه بر جلسات رسمی با سه مقام ارشد لبنانی، تام باراک با تعدادی از روسای احزاب سیاسی لبنان هم دیدار داشت، از جمله با سمیر جعجع، رئیس حزب نیروهای لبنانی و مهره معروف آمریکا و اسرائیل در لبنان. سمیر جعجع از فرستاده آمریکا خواست تا مستقیماً برای خلع سلاح حزب الله مداخله کند و تام باراک هم به او گفت که این مسئله مربوط به خود شما لبنانی‌هاست.

سمیر جعجع همچنین به سرعت از پاسخ مقامات لبنانی به پیشنهاد آمریکا انتقاد کرده و آن را برخلاف قانون اساسی، غیرقانونی و حتی غیر رسمی دانست!

تلاش آمریکا برای ایجاد چند دستگی سیاسی در لبنان

ناظران امور معتقدند حتی خود آمریکا و رژیم صهیونیستی هم به خوبی می‌دانند که امکان کنار گذاشتن حزب ریشه داری مانند حزب الله از معادلات نظامی و دفاعی لبنان امکان‌پذیر نیست و اینکه فرستاده واشنگتن از دولت لبنان خواسته خودش مسئله سلاح حزب الله را حل کند، عملاً بیانگر هدف آمریکایی‌ها در ایجاد تشنج و هرج و مرج در فضای داخلی لبنان و چند دستگی میان گروه‌های سیاسی و مردمی این کشور است؛ زیرا حزب الله و سلاح آن به خاطر مقاومت مقابل اشغالگران و آزادسازی خاک لبنان از شر صهیونیست‌ها طی دهه‌های گذشته، جایگاه بالایی میان لبنانی‌ها دارند و علاوه بر رهبری حزب الله، گروه بزرگی از مردم لبنان هرگز راضی به تسلیم سلاح مقاومت نمی‌شوند.

بر این اساس، امروز دیگر نمی‌توان توطئه هدف قراردادن مقاومت، سلاح و حامیان آن را در لبنان صرفاً یک تلاش سیاسی با هدف دستیابی به اهداف سیاسی مرتبط با توازن قدرت داخلی در دوره بعد از جنگ دانست؛ بلکه این یک توطئه آشکار برای تضعیف پروژه مقاومت ملی و اجتماعی لبنان و در نهایت خالی کردن کامل این کشور از عناصر قدرت است.

خواب عمیق دولت لبنان و محاسبات غلط درباره مقاومت

این‌که نخست وزیر و رئیس جمهور لبنان در همسویی با برنامه‌های مخرب آمریکا و رژیم صهیونیستی، درباره خلع‌سلاح مقاومت صحبت می‌کنند، بیانگر عمق بحران دولت لبنان و بی‌برنامگی آن در برابر چالش‌ها و تهدیدات آینده است؛ به‌ویژه اینکه با گذشت چند ماه از تجاوزات مستمر رژیم صهیونیستی به خاک لبنان و ادامه اشغالگری در این کشور با وجود برقراری آتش‌بس، دولت و مقامات لبنانی نه‌تنها هیچ‌گونه اقدام عملی برای توقف این تجاوزات انجام نداده‌اند، بلکه در لفظ هم نتوانستند موضع قاطعی اتخاذ کنند.

اگر دولت و ریاست‌جمهوری لبنان در وعده‌های خود برای ساختن کشوری قدرتمند صادق هستند، این امر مستلزم وجود یک پروژه ملی دفاعی منسجم است که از نظر شکل و محتوا پاسخگوی تجاوزات و اشغالگری‌های دشمن باشد. این‌که دولت لبنان با تأکید بر لزوم خلع‌سلاح حزب‌الله می‌خواهد مقاومت را یک پروژه غیرقانونی و خارج از چارچوب ملی لبنان جلوه دهد، به‌معنای تلاش برای بازگرداندن این کشور به قبل از دهه ۱۹۸۰ است؛ جایی که پیش از ظهور مقاومت هیچ نیرویی بازدارنده برای ایستادن مقابل تجاوزات و اشغالگری رژیم صهیونیستی وجود نداشت و این کشور عرصه تاخت‌وتاز صهیونیست‌ها و مزدوران آنها بود و بیروت هم به‌طور کامل به اشغال اسرائیل درآمده بود.

به‌عبارت دیگر، خلع‌سلاح مقاومت و از بین بردن ساختار نظامی حزب‌الله، به‌معنای آن است که دولت لبنان اشغالگری و تجاوزات اسرائیل در خاک لبنان را امری قابل قبول و عادی تلقی می‌کند، بر این اساس، توطئه علیه سلاح مقاومت از یک پروژه سیاسی به یک پروژه برای تجزیه لبنان تبدیل می‌گردد که یکی از محتمل‌ترین گزینه‌ها در آن وقوع جنگ داخلی و سپس سوءاستفاده آمریکا و رژیم صهیونیستی برای پیاده‌سازی برنامه‌های خود در این کشور است.

بنابراین وعده‌های مقامات لبنانی درباره ساختن کشوری توانمند و مستقل دست‌کم در شرایط کنونی برای هیچ یک از شهروندان این کشور قابل باور نیست؛ آن هم در زمانی که رژیم صهیونیستی شبانه‌روز به اشغالگری و تجاوزات علیه خاک لبنان ادامه می‌دهد و شهروندان این کشور را به شهادت می‌رساند، بدون اینکه ارتش یا دولت لبنان پاسخی به آن داده باشند.