هشدار متخصصان درباره موج جدید آنفلوانزا/ افزایش مبتلایان در شمال/‌ آنتی‌بیوتیک‌ها بی‌اثرند!

به گزارش گروه اجتماعی عصر قانون: از ساری، با فرارسیدن فصل پاییز و آغاز زمستان، کشور بار دیگر در معرض یکی از مهم‌ترین تهدیدات بهداشتی فصلی قرار گرفته است: افزایش چشمگیر موارد ابتلا به آنفولانزا. این بیماری ویروسی که از طریق قطرات تنفسی و تماس نزدیک به‌سرعت گسترش می‌یابد، در سال‌های اخیر به دلیل تضعیف رعایت پروتکل‌های بهداشتی و تغییر الگوی رفتاری جامعه، روندی پرشتاب‌تر را نشان می‌دهد.

دکتر مصطفی جوانیان، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل، در گفت‌وگویی هشدارآمیز با تأکید بر شدت‌گرفتن موارد ابتلا، گفت: براساس شواهد اپیدمیولوژیک، کشور وارد فاز افزایشی آنفولانزا شده و این روند معمولاً در پاییز آغاز و تا اواخر زمستان ادامه می‌یابد. به گفته وی، عدم توجه به علائم اولیه و درمان‌های خودسرانه می‌تواند موجب تشدید شیوع و بروز عوارض خطرناک در گروه‌های حساس شود.

نخستین گام در پیشگیری از بحران

آنفولانزا در مقایسه با سرماخوردگی ساده، شروعی ناگهانی‌تر و علائمی شدیدتر دارد. دکتر جوانیان در توضیح نشانه‌های شاخص این بیماری گفت: تب بالا و ناگهانی، دردهای عضلانی، بی‌حالی، سردرد، گلودرد و سرفه‌های خشک از مهم‌ترین علائم آنفولانزا هستند و بیماران باید بلافاصله پس از مشاهده این نشانه‌ها، از حضور در محیط‌های شلوغ خودداری کنند.

او تأکید کرد که سرعت انتقال ویروس آنفولانزا بسیار بالا بوده و افراد بیمار در چند روز نخست بیشترین قابلیت انتقال را دارند؛ موضوعی که در صورت بی‌توجهی، می‌تواند موج گسترده‌ای از ابتلا را در مدارس، ادارات و وسایل حمل‌ونقل عمومی ایجاد کند.

هشدار جدی برای گروه‌های پرخطر

این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به اهمیت محافظت از اقشار آسیب‌پذیر گفت: خانم‌های باردار، سالمندان بالای ۶۰ سال، افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای و کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیش از سایرین در معرض خطر عوارض شدید آنفولانزا قرار دارند. این گروه‌ها باید با دقت بیشتری از تماس نزدیک با بیماران پرهیز کنند و در صورت بروز علائم، سریعاً به مراکز درمانی مراجعه نمایند.

طبق داده‌های علمی، احتمال ابتلا به ذات‌الریه، کاهش سطح اکسیژن خون، بستری و حتی مرگ در این گروه‌ها چند برابر بیشتر از سایر افراد است. به همین دلیل، متخصصان توصیه می‌کنند این افراد نسبت به واکسیناسیون و رعایت پروتکل‌ها حساسیت ویژه داشته باشند.

آنتی‌بیوتیک خط اول درمان نیست

یکی از چالش‌های اصلی نظام سلامت در فصل شیوع، استفاده خودسرانه از آنتی‌بیوتیک‌ها و کورتون‌ها توسط مردم است؛ اقدامی که نه‌تنها اثربخشی ندارد بلکه مقاومت دارویی و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می‌دهد.

دکتر جوانیان با صراحت اعلام کرد: آنتی‌بیوتیک‌ها هیچ نقشی در درمان آنفولانزا ندارند؛ زیرا عامل آن ویروسی است نه باکتریایی. مصرف بی‌رویه این داروها تنها به مقاومت دارویی و مشکلات جدی در آینده منجر می‌شود.

وی همچنین تأکید کرد استفاده خودسرانه از کورتون‌ها به‌دلیل سرکوب سیستم ایمنی، نه‌تنها کمکی به درمان نمی‌کند، بلکه می‌تواند شدت بیماری را افزایش دهد.

در مورد داروی اوسلتامیویر نیز این متخصص هشدار داد: این دارو تنها برای گروه‌های پرخطر تجویز می‌شود و مصرف بی‌مورد آن می‌تواند عوارض غیرضروری ایجاد کند. هیچ‌کس نباید بدون تجویز پزشک از آن استفاده کند.

راهکارهای کلیدی برای عبور ایمن از فصل شیوع

بر اساس توصیه متخصصان، پیشگیری علمی و رفتارهای سلامت‌محور مهم‌ترین ابزار جامعه برای کاهش موارد ابتلاست. دکتر جوانیان با تأکید بر ضرورت رعایت چند اصل مهم گفت:استفاده از ماسک در مکان‌های شلوغ همچنان یکی از مؤثرترین راه‌های جلوگیری از انتقال ویروس است.رعایت فاصله اجتماعی، به‌ویژه در محیط‌های آموزشی، مراسم‌ مذهبی، بازارها و حمل‌ونقل عمومی ضروری است.شست‌وشوی مداوم دست‌ها با آب و صابون یا محلول‌های حاوی الکل یکی از ساده‌ترین اما مؤثرترین راه‌های کنترل شیوع است.استراحت کافی بیماران و ماندن در منزل می‌تواند چرخه انتقال را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.تهویه مناسب در فضاهای بسته و جلوگیری از تجمع‌های غیرضروری نقش کلیدی در کنترل فصل شیوع دارد.

افزایش موارد آنفولانزا در کشور، یک زنگ خطر جدی است که اگر با بی‌توجهی مردم و رفتارهای غیرعلمی همراه شود، می‌تواند فشار چشمگیری بر بیمارستان‌ها و نظام سلامت وارد کند. متخصصان به‌ویژه بر نقش آگاهی، پیشگیری، پرهیز از خوددرمانی و مراقبت ویژه از گروه‌های آسیب‌پذیر تأکید دارند.

امسال، در شرایطی که کاهش حساسیت عمومی نسبت به بیماری‌های تنفسی مشاهده می‌شود، رعایت نکات بهداشتی نه‌تنها یک توصیه، بلکه یک ضرورت جدی برای سلامت جامعه است. جامعه پزشکی هشدار می‌دهد: عبور آرام از زمستان پیش‌رو تنها با مشارکت مردم و مدیریت علمی امکان‌پذیر است.