به گزارش «عصر قانون» ، در کتاب اسدالله علم، گفتوگوهای من با شاه (خاطرات محرمانه امیر اسدالله علم)، ج یک، تهران، طرح نو، بهار ۱۳۷۱، صفحه ۱۹۱ آمده است.
«… در شام شاهانه حضور به هم رساندم. ملکه مادر پیشنهاد کرد که بهتر است امسال مراسم سلام نوروز لغو شود؛ چون با دهه عاشورا مصادف شده. پیشنهاد چرتی بود، ولی ترسیدم مبادا جدی تلقی شود. معمولا در این قبیل مراسم سکوت اختیار میکنم، ولی امشب با گستاخی دخالت کردم. پرسیدم: «منظور علیاحضرت چیست؟ ما که نمیتوانیم سنتهای ملی را بابت مراسم بیمعنی کنار بگذاریم! حتی اگر نوروز با روز عاشورا هم مصادف شود، مراسم سلام باید همچنان برگزار شود.» سکوتی برقرار شد و کسی موضوع صحبت را عوض کرد. شاه از فضولی من راضی بود…»
امیراسدالله علم در سال ۱۲۹۸ در بیرجند متولد شد. در سن ۲۰ سالگی با دختر قوامالملک شیرازی ازدواج کرد و در سال ۱۳۲۱ از دانشکده کشاورزی کرج فارغالتحصیل شد.
از سال ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۸ مناصبی مثل پیشخدمتی مخصوص دربار، فرماندار کل بلوچستان، وزارت کشاورزی، وزارت کار، سرپرستی اداره املاک و مستغلات پهلوی، نخستوزیری، وزارت دربار و وزارت کشور را عهدهدار بوده است.
وی از زمان انتصاب به وزارت دربار تا سال ۱۳۵۶ (که به علت بیماری از کار خود استعفا داد) نزدیکترین فرد به محمدرضا پهلوی و در کلیه امور داخلی، خارجی و حتی شخصی، مهمترین مشاور شاه بود.
وزارت دربار که تا پیش از انتصاب علم، اهمیت قابل توجهی در حل و فصل امور مختلف مملکت نداشت، پس از انتصاب نامبرده از اعتبار ویژهای برخوردار شد. اسناد ضمیمه، حاوی فرامین محمدرضا پهلوی مشتمل بر انتصاب علم به سمتهای مختلف در محدوده سالهای ۱۳۲۳ تا ۱۳۴۸ هستند.
این انتصابات، همچنین بیانگر میزان نفوذ و علاقه عَلَم به محمدرضا پهلوی و اطمینان شاه به شخص وزیر دربار است. علم بر احکام انتصابات، سفرهای شاه و اعضای خاندان سلطنتی، وضعیت خانوادگی و سیاسی از جمله فعالیتهای سیاسی اشرف پهلوی، نحوه برقراری ارتباط با اکراد عراقی و زرتشتیان مقیم عراق و نیز گزارشهای مربوط به نفت و کنفرانس اوپک نظارت کامل داشت.
اسدالله عَلَم سرانجام در سال پیروزی انقلاب، یعنی در فروردین ۱۳۵۷ در نیویورک درگذشت.
انتهای پیام/
نظرات