به گزارش گروه بین الملل عصر قانون به نقل از المیادین، از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ ضعف ارتش رژیم صهیونیستی و عملکرد ضعیف نیروهای آن در ابعاد مختلف آشکار شده و این ارتش که از جنگهای قبلی خود با مقاومت در غزه و لبنان درس نگرفته، در حال انباشته کردن خسارات سنگینی است که در جنگ با رزمندگان مقاومت در نوار غزه متحمل شده است.
در این میان در سایه پایبندی مبارزان مقاومت به مقابله با دشمن صهیونیستی تا زمان توقف تجاوزات آن علیه مردم فلسطین، غزه تبدیل به باتلاقی بزرگ برای ارتش رژیم صهیونیستی شده؛ همانند باتلاقی که آمریکا در ویتنام گرفتار آن شد و تأثیرات شکست در ویتنام هنوز هم برای آمریکا ادامه دارد.
اختلافات داخلی در تشکیلات نظامی رژیم صهیونیستی
در سایه سردرگمی و ناتوانی ارتش رژیم صهیونیستی در تحقق اهداف جنگی خود، اختلافات میان اسرائیلیها به تدریج آشکار شد و این اختلافات روز به روز در حال تشدید است. این درحالی است که گروههای مختلف مقاومت، چه در داخل و چه خارج از فلسطین همچنان از انسجام و اتحاد و هماهنگی بالایی برخوردارند.
به گزارش رسانههای عبری، افسران ذخیره ارتش صهیونیستی از بیتوجهی فرماندهان و ستاد ارتش به آنها و عدم ارائه برنامه کلی برای سال جاری به شدت خشمگین بوده و از فرماندهی ستاد ارتش اسرائیل انتقاد میکنند. فقدان طرح کلی سالانه برای افسران، یکی از نشانههای اصلی وضعیت سردرگمیِ حاکم بر ارتش در جنگ غزه است. علاوه بر آن چالش صهیونیستها تنها محدود به جبهه غزه نیست، بلکه آنها مجبورند همزمان با دیگر جبهههای مقاومت و در رأس آنها حزبالله نیز بجنگند.
در این میان انتقاد از فرماندهی ارتش صهیونیستی تنها از جانب افسران نبوده و نیروهای ذخیره این ارتش نیز به شدت از مقامهای بالاتر شاکی هستند. به گزارش رسانههای عبری، نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل معتقدند به گونهای با نیروهای ذخیره برخورد میشود که انگار اصلاً آنها وجود ندارند. در شرایطی که نیروهای ذخیره در محورهای مختلف غزه بسیار خسته و فرسوده شدهاند، فرماندهان ارتش میآیند و صرفاً با آنها عکس گرفته و سپس میروند. آنها این سوال را مطرح کرده اند که آیا مقامات و فرماندهان ارتش وظیفه ندارند که از جزئیات عملیاتها و وضعیت نیروها مطلع شوند؟
بی مسئولیتی و اختلاف میان مقامات صهیونیست
از دیگر ابعاد اختلاف میان صهیونیستها آن است که هریک از مقامات و نهادهای این رژیم تلاش دارند مسوولیت شکست در ۷ اکتبر را به گردن دیگری بیاندازند. به طوری که «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی سعی دارد ارتش و نهادهای امنیتی را مقصر بداند و دیگران نیز نتانیاهو را مسئول اصلی فاجعه ۷ اکتبر برای اسرائیل میدانند.
این مناقشات میان سران صهیونیست به سطح کابینه جنگی نیز رسیده؛ جایی که اختلافات شخصی بین «یوآف گالانت» وزیر جنگ و نتانیاهو به اوج خود رسیده است. از سوی دیگر بنی گانتز و گادی آیزنکوت ۲ عضو ارشد کابینه جنگی برخلاف نتانیاهو معتقدند که فشارهای نظامی علیه حماس کارساز نیست و برای بازگرداندن اسرای اسرائیلی از غزه باید با این جنبش وارد مذاکره شد.
این اختلافات بدون تردید بر عملکرد میدانی ارتش صهیونیستی در غزه تأثیر میگذارد؛ به طوری که نیروهای ارتش اسرائیل بلافاصله بعد از اینکه سیطره خود بر منطقهای از غزه را اعلام میکنند، شکست خورده و کنترل آن را از دست میدهند. کمینهایی که رزمندگان مقاومت در مناطق مختلف غزه برای نیروهای دشمن ایجاد میکنند یکی از چالشهای مهم ارتش اشغالگر در نوار غزه محسوب میشود.
با مشاهده کلیپهایی که رسانههای مقاومت از عملیاتهای رزمندگان فلسطینی در غزه منتشر میکنند میتوان دریافت که چگونه نظامیان صهیونیست از لابه لای آوار و پنجرههای ساختمانهای تخریب شده، در دام مبارزان مقاومت میافتند.
هرج و مرج و سردرگمی در ارتش صهیونیستی
عدم تعادلی که تشکیلات نظامی رژیم صهیونیستی از آن رنج میبرد، در میدان نبرد نیز صدق میکند و وضعیت سردرگمی بر رفتار افسران و نیروها حاکم است؛ چیزی که از همان ساعات اولیه نبرد طوفان الاقصی مشخص شد. ختلفات بالای ارتش اسرائیل و هلاکت شماری از شهرکنشینان صهیونیست در اطراف غزه در اولین روز جنگ، به خوبی ثابت میکند که عملیات بزرگ مقاومت، چگونه نظامیان صهیونیست را سردرگم کرده بود.
«آوی وایس» یک سرهنگ بازنشسته ارتش اسرائیل فاش کرد که افسران ارشد این ارتش هنگام آغاز نبرد طوفان الاقصی در ۷ اکتبر رفتاری بزدلانه داشتند و پا به فرار گذاشتند. افسران عالیرتبه ارتش اسرائیل، نظامیان زن و مرد ارتش را رها کرده و پا به فرار گذاشتند و همین مسئله تأثیر بسیار بدی در روحیه اسرائیلیها و جبهه داخلی داشت.
همچنین شواهد فاش شده در تحقیقات منابع صهیونیستی و غربی نشان میدهد که بخش بزرگی از ویرانیها در شهرکهای اطراف غزه در نتیجه بمبارانهای ارتش اسرائیل بوده و شمار زیادی از اسرائیلیها در این مناطق به دست ارتش خودشان کشته شدند. علاوه بر حملات اشتباهی نیروی هوایی ارتش اسرائیل علیه نیروهای خودی، نیروی زمینی این رژیم نیز در چند نوبت با حملات کورکورانه و بدون برنامه خود، اسرای اسرائیلی در غزه را به کشتن داد.
شکستها و اختلالات روانی میان نظامیان اشغالگر
اما مشکلات ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ غزه تنها محدود به عملکرد میدانی و اختلافات موجود در ارتش و کابینه جنگی این رژیم نیست؛ بلکه به تلفات انسانی بالا و پیامدهای روانی آن نیز مربوط میشود. تعداد نیروهای مجروح و معلول ارتش صهیونیستی در این جنگ بیسابقه است که تأثیرات منفی بالایی بر روحیه نظامیان اسرائیلی میگذارد.
در این میان ارتش اشغالگر برای سرپوش گذاشتن بر شکستهای خود و بالا بردن روحیه صهیونیستها از ارائه آمار دقیق تلفات خود امتناع میکند اما اعترافات رسانههای این رژیم نشان میدهد میزان تلفات ارتش اسرائیل در جنگ غزه چند برابر چیزی است که مقامات اعلام میکنند.
در سطح روانی نیز گزارشهای زیادی درباره پیامدهای جنگ غزه بر روح و روان نظامیان صهیونیست وجود دارد؛ تا جایی که تعدادی از آنها به مرز خودکشی رسیدهاند. علاوه بر اختلالات روانی همچون «اضطراب بعد از شوک»، استفاده زیاد از مواد مخدر و الکل، کماشتهایی، بیخوابی و … نظامیان صهیونیست بعد از بازگشت از غزه رفتارهای خطرناکی انجام میدهند.
به عنوان مثال اواخر ماه گذشته یکی از نیروهای گردان ۸۹۰ ارتش صهیونیستی چند روز بعد از بازگشت از غزه در حالی که برای ریکاوری در یک استراحتگاه در عسقلان بود، بعد از دیدن کابوس از خواب پریده و شروع به تیراندازی کرد که در جریان آن تعدادی از نظامیان صهیونیست زخمی شدند.
یکی دیگر از نیروهای ارتش اسرائیل نیز اخیراً بعد از بازگشت از غزه در مقابل کنست شروع به فریاد زدن کرده و با توصیف وضعیت وحشتناکی که در جریان جنگ تجربه کرده، از نحوه کشته شدن همسرش و بیاختیاری در ادرار و مصرف مستمر الکل و …صحبت کرد. او میگفت که دائماً احساس میکند در میان میدان جنگ است و گلولههای آرپی جی بر سرش میریزند.
هفته قبل رسانههای عبری زبان گزارش دادند که شمار زیادی از نیروهای ذخیره ارتش از شرکت در جنگ در داخل نوار غزه خودداری میکنند. این نیروها از شکافهای جدی بین سطح آموزشی در ارتش اسرائیل شاکی هستند و میگویند که آنها صرفاً برای جنگ در داخل مناطق تحت سیطره اسرائیل آموزش دیدهاند نه در جایی مانند غزه.
این در حالی است که اتحاد و هماهنگی اصلیترین رمز استواری و پایداری رزمندگان مقاومت در میدان نبرد ضد دشمن صهیونیستی در داخل و خارج فلسطین اشغالی محسوب میگردد و علاوه بر آن حمایت مردمی در منطقه از گروههای مختلف محور مقاومت بعد از جنگ غزه، بیش از پیش افزایش یافته است.