این روزنامه افزود: سالی که بعداز حمله ۷ اکتبر (عملیات طوفان الاقصی) سپری شد در هم تنیدگی شدید سیاست های آمریکا با اتفاقات در خاورمیانه را نشان داد. هر یک اغلب به شکل مخربی بر دیگری تاثیر دارد. در انتخابات های ریاست جمهوری در آمریکا مسئله سیاست خارجی بندرت اهمیت پیدا می کند. اما انتخابات امسال یک استثنا است. در رقابتی که اختلاف اندکی در تفاوت آرا سرنوشت آن را تعیین خواهد کرد، تبعات جنگ غزه و درگیری ها در کرانه باختری و لبنان و احتمال بروز جنگ با ایران تاثیر بسزایی در پیروزی کامالا هریس نامزد دموکرات ها خواهد داشت. یک روی سکه، نتیجه انتخابات ۵ نوامبر (۱۵ آبان) است که بر اوضاع خاورمیانه به شکل غیرقابل پیش بینی تاثیر خواهد داشت و به رغم محدودیت های آشکار در واشنگتن برای مهار (رژیم) اسرائیل به عنوان متحد نزدیک خود، آمریکا همچنان به عنوان یک قدرت خارجی با نفوذ در منطقه محسوب می شود. حمایت پروپاقرص جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا از (رژیم) اسرائیل با وجود تلفات شدید و گسترده غیرنظامیان در غزه و به چالش کشیدن تلاش های تحت امر آمریکا برای آتش بس از سوی بنیامن نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل، باعث آزردگی دموکرات های ترقی خواه شده است. کامالا هریس معاون بایدن تلاش کرده خود را از سیاست های رئیس جمهوری آمریکا در خاورمیانه دورنگه دارد اما اکنون با چالش شدید در جلب نظر رای دهندگان به ویژه در ایالت میشگیان که جمعیت بزرگی از آمریکایی های عرب تبار را در خود جای داده است، مواجه است و از دست دادن آرای این ایالت به شکل قابل ملاحظه ای مسیر او برای دستیابی به کرسی ریاست جمهوری را پیچیده خواهد کرد. به جز میشگیان، گسترش جنگ غزه و چشم انداز رویارویی مستقیم تهران و تل آویو می تواند در رقابت های انتخاباتی، عامل تاثیرگذار دیگری باشد و ترکیبی از تردیدها درباره صلاحیت سیاست خارجی تیم بایدن و هریس، در کنار تهدید افزایش قیمت های نفت شرایط بدی را برای هریس به وجود آورده است به طوری که می تواند «شگفتی اکتبر» مرگباری را برای او رقم بزند. گاردین نوشت: درست همان طوری که اوضاع خاورمیانه می تواند بیش از هر نقطه دیگری در جهان درسرنوشت انتخابات آمریکا تاثیرگذار باشد، سیاست آمریکا نیز بر خاورمیانه تاثیرگذار است. نامزدهای انتخاباتی در آمریکا چه دموکرات و چه جمهوریخواه صرف نظر از اقدامات نتانیاهو از اسرائیل حمایت می کنند. دانا آلین کارشناس ارشد موسسه بین المللی مطالعات راهبردی خاطرنشان کرد: طی سال ها، اسرائیل به موضوع غیرقابل رسمی در حوزه سیاست خارجی امریکا تبدیل شده و در دوران ریچاد نیکسون رئیس جمهوری پیشین آمریکا هرگز چنین گفتمانی بین دو طرف وجود نداشت. از آنجایی که اهداف و جهان بینی این دو متحد هرگز تا این اندازه از هم دور نبوده است ،نکته طنزی در وفاداری کنونی آنها به یکدیگر وجوددارد. گاردین نوشت: نتانیاهو با جدیت تابوی آمریکا در استفاده از اهرم فشار خود علیه اسرائیل را اعمال کرده است. او احساسات آمریکایی در حمایت از (رژیم) اسرائیل را در آمریکا برانگیخته است. هنگامی که باراک اوباما رئیس جمهوری سابق آمریکا اعلام کرد که شهرک سازی ها در کرانه باختری باید متوقف شوند نتانیاهو آن را بلوف خواند و آن را نادیده گرفت. هنگامی که بایدن مانع تحویل بمب های ساخت آمریکا شد نخست وزیر این رژیم آن را «غیرقابل درک» توصیف کرد و دعوت جمهوریخواهان برای سخنرانی در کنگره و دیدار با ترامپ را پذیرفت. پیام نتانیاهو روشن بود: هر گونه تردید در تامین سلاح و حمایت دیپلماتیک از تل آویو هزینه سیاسی سنگینی خواهد داشت. رئیس جمهوری آمریکا مسئول خیانت به اسرائیل خواهد بود. به نوشته گاردین، نتیجه چنین تاکتیکی از سوی رژیم اسرائیل، باعث بی میلی عمیق رئیسان جمهوری متوالی در آمریکا برای استفاده از اهرم فشار این کشور به عنوان تامین کننده بزرگ سلاح رژیم اسرائیل شده و نتوانسته مانع اقدامات نتانیاهو ائتلاف او در غزه، کرانه باختری یا لبنان شود. بدون چنین اهرم فشاری، طرح های متوالی آتش بس از سوی آمریکا در این سال پوچ شده و نتانیاهو به شیوه ای از آن طفره رفته است که این امر عمیقا به تحقیر آمریکا منجر شده است. این گزارش افزود: معلوم نیست دولت احتمالی هریس تفاوت چندانی با دولت بایدن داشته باشد یا خیر. از یک سوی هریس به اندازه بایدن در رابطه شخصی با اسرائیل سابقه ندارد و اگر در انتخابات نوامبر پیروز شود وی می تواند آزادی عمل بیشتری در تغییر سیاست واشنگتن در قبال رژیم اسرائیل داشته باشد. از سوی دیگر هریس ممکن است با پیروزی در انتخابات با نارضایتی گسترده دموکرات ها از خاورمیانه مواجه شود. به گفته یک تحلیلگر سیاسی، دو سناریو وجود دارد: اول این که هریس پیروز شود و سیاست بایدن را ادامه دهد و چنین مطرح کند که آمریکا می خواهد به اسرائیل اجازه دهد هر کاری می خواهند انجام دهد یا سختگیرانه تر عمل کند و عنوان کند که خواستار اجرای قوانین آمریکا در صادرات سلاح است. گاردین خاطرنشان کرد به نظر می رسد سیاستگزاری های نتانیاهو تحت تاثیر انتظار بازگشت دونالد ترامپ رئیس جمهوری پیشین آمریکا به کاخ سفید است. با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، به نظر می رسد که نتانیاهو دیگر با چالش بیشتری مواجه نخواهد شد. در سال ۲۰۱۹ دولت ترامپ حق رژیم اسرائیل برای الحاق ارتفاعات جولان را به رسمیت شناخت. سفیر ترامپ در تل آویو در یک کتاب جدید خود مدعی شده که اسرائیل کل کرانه باختری را خواهد بلعید. خالد الگیندی، کارشناس ارشد مؤسسه خاورمیانه در این زمینه گفت: «با حضور ترامپ در کاخ سفید، الحاق به یک امکان بسیار فعال‌تر تبدیل خواهد شد. این دولتی است که حتی کمتر از دولت فعلی آمریکا، نگران زندگی فلسطینی ها خواهد بود. آنها حتی به کمک‌های بشردوستانه هم نمی‌پردازند.» گاردین با این حال نوشت: اطمینانی وجود ندارد که ترامپ به نتانیاهو برای تحقق اهداف بلندمدت راهبردی خود کمک کند؛ یعنی اجازه دهد از آمریکا برای حمله به برنامه هسته ای ایران استفاده کند. این رسانه افزود: نتانیاهو ممکن است امیدوار به پیروزی ترامپ در انتخابات نوامبر باشد اما حمایت بعدی واشنگتن از او ممکن است بیشتر سوداگرایانه و کمتر از دولت بایدن احساساتی باشد. این روزنامه به نگرانی یک یک مقام اطلاعاتی سابق اسرائیل اشاره کرد و نوشت: در دراز مدت ترکیب ترامپ -نتانیاهو به مسموم کردن روابط بنیادین بین واشنگتن و تل آویو منجر خواهد شد. وی افزود: آنچه که روابط آمریکا و (رژیم) اسرائیل را می سازد، اشتراکات در ارزش ها است؛ در لحظه ای که نخست وزیری مانند نتانیاهو پایبندی به ارزش ها ندارد و رئیس جمهوری مانند ترامپ فاقد چنین ارزش هایی است، مطمئن نیستم که این رابطه ادامه پیدا کند.