دو روی سکه کریم باقری در پرسپولیس
هر چند هیئت مدیره، مدیرعامل و پیشکسوتان و هواداران پرسپولیس اصرار دارند که کریم باقری به عنوان سرمربی کارش را تا پایان فصل ادامه دهد، اما مشخص نیست وی بتواند در دیدارهای آینده هم موفق باشد.
با این حال اصرارهای مکرر و پیوسته مدیریت باشگاه پرسپولیس به احتمال فراوان چیزی جز برداشتن فشار از روی دوش آنها در تعیین سرمربی نداشته باشد اما بر هیچ کس پوشیده نیست پرسپولیس مقابل تیمهای رده چهاردهم و شانزدهم جدول در پایان دور رفت به برد رسیده است. پیروزیهایی که به لحاظ روحی توانست وضعیت این تیم را خیلی بهتر کند اما قطعاً قابل سنجش فنی برای تیمی که مدافع عنوان قهرمانی نیست نمیتواند محسوب شود.
باقری با آگاهی از اینکه پرسپولیس روزهای سخت فراوانی در نیم فصل دوم در مصاف با تراکتور، سپاهان، استقلال و حتی گل گهر سیرجان و فولاد خوزستان دارد حدود فنی خود را به خوبی شناسایی کرد تا با آگاهی از وضعیت این تیم و همچنین بازیکنان اصرارها را انکار کرده و پیشنهاد سرمربیگری را نپذیرد.
باقری به خوبی میداند باید میراث دار مربیانی نظیر برانکو ایوانکوویچ، یحیی گل محمدی و اوسمار ویه را باشد. او بدون شک دوست ندارد محبوبیت خود را که مدیون بیش از دو دهه صبوری در قامت بازیکن و مربی در پرسپولیس بوده است، برای ادامه حضور در جایگاه سرمربی از دست بدهد و شعارهایی را با باختهای احتمالی و عدم نتیجهگیری بشنود که برای او و پرسپولیس چندان خوشایند نیست.
بنابراین مدیران پرسپولیس باید قید اصرارهای فراوان خود به باقری را بزنند و دنبال نقشه راهی بروند که سرمربی موقت بارها آن را تکرار کرده است: «پرسپولیس مربی خوب خارجی در زمان فعلی میخواهد».