گروه بین الملل عصرقانون:‌ اعتماد به آمریکا و به ویژه دونالد ترامپ در مذاکرات، همواره با تردیدهایی همراه بوده است. خروج یکجانبه آمریکا از توافق هسته‌ای (برجام) در دوران ترامپ، نمونه‌ای بارز از این بی‌اعتمادی است. این اقدام نشان داد که توافقات بین‌المللی می‌تواند به سادگی توسط آمریکا نقض شود. آسیب‌های خوشبینی مفرط اصلاح‌طلبان به مذاکره با آمریکا خوشبینی بیش از حد به مذاکره با آمریکا می‌تواند آسیب‌های جدی به منافع ملی وارد کند. یکی از این آسیب‌ها، نادیده گرفتن توانمندی‌های داخلی و شرطی کردن اقتصاد کشور به نتایج مذاکرات است. این موضوع می‌تواند باعث تضعیف اقتصاد داخلی و افزایش آسیب‌پذیری کشور در برابر فشارهای خارجی شود.  غفلت دولت چهاردهم از حل مشکلات مردم به دلیل تمرکز بر مذاکره با آمریکا تمرکز بیش از حد بر مذاکره با آمریکا می‌تواند دولت چهاردهم را از توجه به مسائل و مشکلات اساسی مردم باز دارد. حل مشکلاتی مانند بیکاری، تورم، فقر و فساد نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و اجرای سیاست‌های صحیح اقتصادی است. اگر دولت تمام توان خود را صرف مذاکره کند، ممکن است از پرداختن به این مسائل غافل شود.  تاثیر سیاست فشار حداکثری ترامپ بر سیاست داخلی ایران سیاست “فشار حداکثری” دولت ترامپ علیه ایران، به احیای تندروهای اصلاح طلب در داخل کشور منجر شده است. این امر تأثیرات قابل توجهی بر نحوه نگرش به مذاکرات با ایالات متحده و اروپا دارد. جناح‌های میانه‌رو که قبلاً از مذاکرات و راه حل‌های دیپلماتیک حمایت می‌کردند، به حاشیه رانده شده‌اند، زیرا تندروها در پی افزایش تنش‌ها و تحریم‌های اقتصادی قدرت بیشتری به دست آورده‌اند.  آمادگی ایران برای مذاکرات هسته‌ای در زمان ترامپ دولت پزشکیان به صورت غیرمستقیم با اظهارنظرهای غیرمستقیم از تصمیم ترامپ برای کاهش کمک‌های خارجی استقبال کرد و به نوعی آمادگی خود را برای مذاکرات هسته‌ای اعلام کردند. برخی رسانه‌های اصلاح طلب بر این باورند که کاهش کمک‌های ترامپ می‌تواند مانع از تامین مالی فعالان ضدایرانی و سایر نهادهایی شود که به دنبال دشمنی با مردم ایران هستند. این حرکت، امیدواری‌های واهی را در میان برخی دولتمردان ایرانی در مورد مذاکرات احتمالی پیرامون برنامه هسته‌ای تهران ایجاد کرده است.  با توجه به موارد فوق، می‌توان نتیجه گرفت که با توجه به سوابق متعدد آمریکایی ها و شخص ترامپ در بدعهدی ُ اعتماد به آمریکا در مذاکرات  تا حدودی مساله ای ناممکن به نظر می رسد به شدت برای منافع ملی خطرآفرین است همانطور که  می توان براحتی و به وضوح مشاهده کرد مذاکره با ترامپ بیشتر از آنکه یک فرصت باشد به یک تله شباهت دارد.  به هر حال خوشبینی بیهوده به مذاکره می‌تواند آسیب‌های جدی به کشور وارد کند و تمرکز بیش از حد بر مذاکره ممکن است باعث غفلت از حل مشکلات اساسی مردم شود. دولت چهاردهم باید با در نظر گرفتن این موارد، سیاست خارجی خود را به گونه‌ای تنظیم کند که منافع ملی کشور حفظ شده و مشکلات مردم حل شود.