«دلیل همه بحران‌های برنج، روغن، نهاده‌ها، حبوبات و … در ایران فقط سؤمدیریت، ناکارآمدی و یا سودجویی مدیران است. میزان مصرف سالیانه کشور مشخص است. بر اساس آمار رسمی سازمان ملی آمار، نقطه‌ی تعادلی واردات در حدود 1,200,000 تن تا 1,500,000 تن است که بستگی به تولید داخل در آن سال دارد. از زمانی که صدور مجوز واردات اقلام سیستمی شد به گواه واردکنندگان و فعالان اقتصادی این سیستم در همین مدت کوتاه کارایی قابل توجهی داشته و از توزیع رانت جلوگیری می‌کرده است. با این حال در دولت مسعود پزشکیان آقای نوری قزلجه، وزیر جهاد کشاورزی تصمیم گرفته تا با نادیده گرفتن این فرایند سیستمی به صورت شخصی و بدون طی کردن مراحلی [شما بخوانید امضا طلایی] به برخی افراد مجوزهای خاص برای واردات اقلام مصرفی بدهد. در حال حاضر یک مجوز واردات ۱۰ هزار تنی برنج برای فردی به اسم «کمال خان‌بابایی» و دو مجوز واردات بیش از ۷۰ هزار تنی روغن و کنجاله برای آقای «مدلل» که از نام‌های آشنایی این دست اخبار است صادر شده است. این مجوزهای واردات بدون در نظر گرفتن فرایند سیستمی وعادلانه‌ی صدور مجوز واردات صورت گرفته و توزیع آشکار رانت و دامن زدن به فسادی مشهود است.»