استان تهران با جمعیتی بالغ بر ۲۰ میلیون نفر، از ساکنان دائمی گرفته تا جمعیت شناور روزانه، با یکی از جدیترین بحرانهای منابع آبی خود مواجه شده است، کاهش منابع زیرزمینی، تداوم خشکسالی، فرونشست زمین و چالشهای مدیریت منابع آب، تهران را در موقعیت حساسی قرار داده است. تهران به دلیل وابستگی شدید به منابع زیرزمینی و سطحی، با کاهش چشمگیر ظرفیت تأمین آب مواجه است. خشکسالیهای پیاپی و برداشت بیرویه از چاهها، منابع زیرزمینی را به شدت تضعیف کرده و فرونشست زمین را به چالشی امنیتی و زیستمحیطی تبدیل کرده است، در کنار این مسائل، کمبود مخازن ذخیره آب و قطعیهای مکرر برق، تأمین آب پایدار را دشوارتر کرده است. کارشناسان نیز از وضعیت نگرانکننده تأمین آب پایتخت خبر داد و نسبت به کاهش منابع زیرزمینی به دلیل برداشت بیش از حد و تداوم خشکسالی هشدار داده و خواستار همکاری دقیقتر کارشناسان و دستگاههای اجرایی در این زمینه شدند. کمبود آب مهمترین چالش استان تهران در حالی که استان تهران با کمبود شدید منابع آبی دستوپنجه نرم میکند، استاندار تهران نیز بر این مسئله تاکید داشته و کمبود آب در این استان را مهمترین چالش میداند و در این خصوص میگوید: تغییرات اقلیمی در جهان و به تبع آن در کشور ما، باعث شده است که با چالش کمآبی مواجه باشیم. افزایش جمعیت در سطح استان تهران و شهرستانهای آن باعث افزایش مصرف آب شرب بهداشتی شده است. در حال حاضر ۶۳ درصد از شهروندان تهرانی بیش از دو برابر الگوی استاندارد، یعنی روزانه حدود ۲۵۰ لیتر آب مصرف میکنند. تاکید بر بر جداسازی آب شرب و آب باران استانداري تهران همچنین اعلام کرد که ۸۷ درصد از مصرف آب استان به مصارف خانگی اختصاص دارد. و استانداری خواستار اجرای ماده ۱۶ مقررات ملی مسکن شد که بر جداسازی آب شرب و آب باران تأکید دارد و از سالها پیش به دلیل نبود زیرساختهای لازم اجرا نشده است. بحران آب در تهران نیازمند رویکردی جامع و هماهنگ بحران آب در تهران، با ابعاد زیستمحیطی، اجتماعی و امنیتی، نیازمند رویکردی جامع و هماهنگ است، اظهارات مقامات نشاندهنده عمق چالشها، از فرونشست زمین و خشک شدن فضای سبز تا کاهش منابع زیرزمینی و محدودیتهای زیرساختی است. طرحهایی مانند خطوط انتقال طالقان و قمر بنیهاشم، استفاده از پساب و انرژیهای تجدیدپذیر، نویدبخش گامهایی در جهت مدیریت بحران هستند، اما موفقیت آنها به همکاری بین دستگاههای مختلف و پرهیز از تصمیمگیریهای یکجانبه بستگی دارد. تهران در آستانه شرایطی حساس قرار دارد و جلسات کارشناسی، پایبندی به قانون و مدیریت بهینه منابع میتواند از تشدید بحران جلوگیری کند. با این حال، زمان برای اقدام کوتاه است و هرگونه تأخیر میتواند تبعات جبرانناپذیری به دنبال داشته باشد. شهروندان نیز با مشارکت در صرفهجویی و حمایت از سیاستهای مدیریت مصرف، نقش مهمی در عبور از این چالش ایفا خواهند کرد.