گروه اجتماعی عصرقانون:«سلام ستوده، نماینده مردم و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، با اشاره به مرگ تلخ یک زن باردار و جنین او در شهرستان پلدختر گفت: این حادثه بسیار تأسف‌برانگیز است و متأسفانه نشان‌دهنده بحرانی ریشه‌دار در نظام سلامت ماست. وقتی زنی با 9 ماه بارداری به بیمارستان مراجعه می‌کند و به دلیل نبود پزشک متخصص یا رادیولوژیست، فرزندش جان می‌دهد و خودش نیز پس از اعزام با بالگرد به مرکز استان فوت می‌کند، نمی‌توان به‌سادگی از کنار این فاجعه گذشت.با کمبود پزشک، به‌ویژه پزشک متخصص در مناطق محروم و دورافتاده مواجه هستیم. مردم این مناطق، از جمله شهرستان‌هایی مانند پلدختر، عملاً به خدمات پایه پزشکی نیز دسترسی کافی ندارند و این یک ضعف جدی در تحقق عدالت سلامت است. قطعاً مجلس در این زمینه ورود خواهد کرد و ما تلاش می‌کنیم وزارت بهداشت را موظف کنیم برای شهرهای محروم و فاقد پزشک، طرحی فوری برای جذب و استقرار پزشک متخصص ارائه دهد. جان مردم، به‌ویژه مادران باردار، نباید قربانی کم‌کاری در برنامه‌ریزی و توزیع منابع درمانی شود.» یکی از اهداف کلان نظام، ایجاد عدالت در تمامی ابعاد آن است و دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی، یکی از اهرم‌های ایجاد عدالت در حوزه سلامت است. شاید از خاطر نبرده باشیم که در دوران قبل از انقلاب، شاهد حضور پزشکان هندی، فلیپینی، مالزیایی و…، کشورمان بودیم و این پزشکان اغلب در مناطق کمتر برخوردار حاضر بودند. در حالی که پزشکان حاذق ایرانی در پایتخت و کلانشهرها طبابت می‌کردند. حالا با گذشت بیش از ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، عدم توازن در دسترسی به پزشک متخصص و فوق تخصص، یکی از چالش‌های نظام سلامت کشور است‌. کمبود پزشک یکی از مشکلات اساسی و ریشه‌دار نظام سلامت است که از سالیان قبل همواره مطرح بوده است. ادغام آموزش پزشکی در وزارت بهداری و تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۳۶۴ نیز با هدف توسعه آموزش پزشکی و تأمین نیاز کشور به پزشک صورت گرفت. در سال‌های ابتدایی پس از این اقدام، روند پذیرش دانشجو با افزایش مناسبی همراه بود اما این روند ادامه‌دار نبوده و پس از چند سال نزولی شد. امروزه اما با وجود تصویب قوانین مختلف در جهت افزایش دسترسی به پزشک، مسئله کمبود پزشک همچنان پابرجاست. علاوه بر کمبود کلی پزشک در کشور، توزیع نامتوازن پزشکان موجب تشدید مسئله در مناطق کمتر برخوردار شده است. حدود ۴۵ درصد از پزشکان متخصص در شهر تهران (با ۱۱ درصد جمعیت کشور) حضور دارند که معنی آن وخامت بیشتر کمبود پزشک متخصص در شهرستان‌ها است؛ در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد جمعیت کشور در مناطقی هستند که سرانه پزشک آنها کمتر از ۳۸ پزشک به ازای ۱۰۰ هزار نفر است. این آمار نشان دهنده وضعیت فاجعه بار دسترسی به پزشک در بسیاری از مناطق کشور است. دسترسی ناکافی به پزشک به ویژه متخصص در این مناطق موجب سفرهای درمانی به مراکز استان‌ها و تهران شده است.