گروه سیاسی عصرقانون: حوالی ساعت ۹ صبح امروز، دردناک‌ترین نشانه از عمق سفاهت دشمن نمایان شد حمله مستقیم رژیم صهیونیستی به بیمارستان فارابی کرمانشاه. این اقدام نه‌تنها نقض آشکار قوانین بین‌المللی بشردوستانه بود، بلکه بی‌شرمانه‌ترین نمونه از اقدام علیه مراکز درمانی محسوب می‌شود. تصاویر و ویدیوهایی که از محل حادثه منتشر شده نشان می‌دهد بخش‌هایی از بیمارستان، از جمله بخش مگا ICU، به‌صورت جدی تخریب شده است؛ تجهیزات پزشکی شکسته، شیشه‌ها خرد و بیماران بستری در معرض خطر قرار گرفته‌اند این بیمارستان مرکز خدمت‌رسانی به بیماران و مادران باردار است، جایی که جز درد، بیماران منتظر آرامش و درمان بودند؛ نه هدف قرار گرفتن موشک‌هایی کشنده و بی‌رحم. استاندار کرمانشاه، منوچهر حبیبی، بلافاصله دستور بسیج خدمات اضطراری، امداد و تأمین امنیت را صادر کرد، ولی سوال اصلی همچنان باقی است: چه منطق و توجیهی پشت این جنایت وجود دارد؟ آیا این «هدف‌گیری دقیق» است که ادعا می‌شد؟ آیا کشته‌شدگان و آسیب‌دیدگان مراکز درمانی جزئی از «تأسیسات نظامی» محسوب می‌شوند؟ این رفتار، پیچیده‌تر از یک اشتباه است. این تجاوز، در جهت تخریب اعتماد عمومی ایران و نسل‌کشی نمادین علیه مردم است. زخم‌هایی که روی دیوار بی‌گناهان این بیمارستان نقش بست، نمادی از بی‌رحمی دشمنی است که مردم عادی را نیز هدف قرار می‌دهد. اما جمهوری اسلامی ایران این ‌بار در حال نوشتن بخش جدیدی از تاریخ است: پاسخ مقتدرانه: این حمله آشکارا حقوق بشر و قوانین جنگ را نقض کرده. ایران در واکنش به این‌گونه تجاوزها، حق دفاع مشروع بر اساس ماده ۵۱ منشور سازمان ملل دارد. خط قرمزهای جدید: با عبور از مراکز درمانی، یک خط قرمز دیگر شکسته شد؛ پاسخ‌ها دیگر محدود نخواهند بود. ایران امروز در جایگاه مدعی عدالت و سکوت‌ناپذیری ایستاده است. پیام ایران روشن است: وقتی به بیمار بیمارستان شلیک می‌کنند، دیگر تفاوتی نمی‌کند که هدف نظامی باشد یا غیر نظامی. ایران حق دفاع دارد و این دفاع، نه‌تنها مشروع، بلکه لازم است. این خشونت کور نمی‌تواند بی‌پاسخ بماند.