پنجم شهریورماه پویش توزیع و نصب لوازم کاهنده مصرف آب در استان تهران با حضور وزیر نیرو آغاز به‌کار کرد. در این مراسم، وزیر نیرو از کادر نیروهای موتوری و ماشینی برای این طرح بازدید به عمل آورد؛ نیروهایی که قرار است این تجهیزات را به دست مصرف کننده برسانند.

اما سوال اصلی اینجاست، در شرایطی که تهران تحت شدیدترین تنش آبی نیم‌قرن اخیر خود است، این پویش چقدر جنبه اجرایی در کاهش تنش آبی تهران دارد. به‌نظر می‌رسد اقدامات نمایشی جای تدابیر عملی و اجرایی را در آب تهران گرفته است و حرکت وزیر نیرو در بازدید از ناوگان موتورسواران آبفای تهران، به حرکتی نمایشی بیشتر شبیه است تا تدبیری اجرایی؛ در نقد این پویش همیش بس که قانونی برای الزام نصب تجهیزات کم‌مصرف وجود ندارد و قرار است مشترکان داوطلبانه از این تجهیزات استفاده کنند. این در شرایطی است که اغلب کنتورهای آب تهران، کنتورهای مشترک بین چندین خانوار آپارتمان نشین است و خیلی بعید و دور از ذهن به نظر می‌رسد که در این شرایط، یک مشترک آب داوطلب خرید اقساطی تجهیزات کاهنده مصرف روی قبضی شود که چندین خانوار دیگر هم در آن قبض سهیم‌اند. البته اقدامات نمایشی در بخش آب تهران به اینجا ختم نمی‌شود، از ابتدای سال جاری تا امروز پویشی تحت عنوان 20 در 30 در بخش آب تهران در جریان است، پویشی که به‌جرأت می‌توان گفت حتی بخشی از مردم تهران هم از نام آن اطلاعی ندارند، چه برسد به جزئیات و اهداف این پویش؛ این اقدامات نمایشی در بخش آب تهران که پای وزیر نیرو نیز به آن باز شده، در شرایطی است که تهران نیازمند تدبیر ویژه در مهار تنش آبی است. اگرچه به روزهای پایانی تابستان نزدیک می‌شویم، اما به نظر می‌رسد به‌دلیل عدم تدبیر کارآمد برای رفع تنش آبی تهران در تابستان، شاهد کشیده شدن شرایط تنش‌آمیز آب تهران به پاییز خواهیم بود.