در حالی که ارتش رژیم صهیونیستی از بیش از یک ماه گذشته حملات وحشیانه خود را به شهر غزه تحت عنوان طرح جنایتکارانه «ارابه‌های گدعون 2» به شکل قابل توجهی گسترش داده و به ویرانی و کشتارهای خونین در این شهر ادامه می‌دهد، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر ارتش این رژیم را برای تسریع تکمیل تهاجم به شهر غزه و آوارگی گسترده ساکنان آن با استفاده از شدیدترین روش‌های تخریب، کشتار و محاصره تحت فشار قرار داده است. تهاجم زمینی اشغالگران به شهر غزه از 3 محور اصلی منابع عبری گزارش دادند که تانک‌های اسرائیلی طبق دستور کار نتانیاهو در نوار غزه حرکت می‌کنند و نتانیاهو قصد دارد تا 7 اکتبر یعنی دومین سالگرد جنگ غزه، اشغال کامل شهر غزه را اعلام کند. بر اساس این گزارش‌ها، ارتش اسرائیل از سه محور حمله زمینی به شهر غزه را آغاز می‌کند: اولین محور از شمال شرقی از محله‌های ابواسکندر النفق و جبالیا به سمت خیابان الجلاء است. محور دوم هم از شمال غربی شهر غزه آغاز می‌شود؛ جایی که تانک‌های اسرائیلی به سمت محله‌های الکرامه و النصر تا اطراف اردوگاه الشاطی حرکت می‌کنند. محور سوم هم از جنوب آغاز می‌گردد؛ جایی که ارتش اشغالگر اخیراً محور نفوذ جدیدی را باز کرده و از خیابان شماره 8 به محله تل الحوی نفوذ کرده است. تانک‌های ارتش صهیونیستی ظرف سه روز به مجاورت تقاطع‌های بخش مالی و آموزشی شهر غزه در مجاور دانشگاه‌ها در مرکز رسیدند. روش‌های جنایتکارانه صهیونیست ها برای آوارگی یک میلیون نفر این پیشروی زمینی ارتش اشغالگر به شهر غزه همزمان با شدیدترین حملات هوایی و قدرت آتش از اول جنگ تاکنون بوده و صهیونیست‌ها در تلاش برای آوارگی کامل ساکنان شهر غزه و شمال این باریکه، از مجموعه بزرگی از تاکتیک‌ها و روش‌های جنایتکارانه استفاده می‌کنند که برجسته‌ترین آنها به شکل زیر است: -تحمیل فشار روانی مداوم از طریق پیام‌های متنی و صوتی ارسال شده به تلفن‌های ساکنان و ریختن اعلامیه‌هایی که به آنها دستور تخلیه شهر غزه را می‌دهد. ده‌ها رسانه عبری هم در این کمپین ارعاب شرکت کرده‌اند و تهدیدات فرماندهان ارتش صهیونیستی را منتشر می‌کنند، به آواره کردن ساکنان غزه افتخار می‌کنند و تهدید می‌کنند که شهر غزه را از روی زمین محو خواهند کرد. -استفاده شدید از ربات‌های انفجاری و خودروهای بمب‌گذاری شده برای ویرانی محله‌های مسکونی پرجمعیت، بدون هشدار به ساکنان آنها. -تمرکز قدرت آتش بر محله‌های پرجمعیت با تهدید به بمبارانِ همزمان چندین منطقه مسکونی، بدون مشخص کردن اینکه کدام خانه‌ها قرار است هدف قرار بگیرند. این وضعیت، صدها هزار نفر از ساکنان را مجبور به تخلیه خانه‌های خود و گذراندن روزها و شب‌ها در خیابان‌ها، در انتظار بمباران خانه‌های تهدید شده می‌کند و در نتیجه، مردم هیچ ثبات و امنیتی ندارند و دائماً در اضطراب و وحشت به سر می‌برند. -تخریب عامدانه برج‌های مسکونی و ساختمان‌های بلند چند طبقه که موجب می‌شود صدها نفر در یک لحظه، خانه‌هایشان را از دست بدهند. این حملات مکرر و ویرانی‌ها، انگیزه ساکنان برای ماندن در شهر را از بین می‌برد و آنها را مجبور می‌کند تا به مکانی بروند که دست کم صدای بمباران و انفجار کمتر باشد. -تحمیل دیوار آتش با استفاده از کوادکوپترها و تک تیراندازها؛ جایی که پهپادهای ارتش صهیونیستی دائماً به سمت مردم شلیک می‌کنند و محله‌ها شبیه به شهرهای ارواح شده، جایی که ساکنان حتی برای پیدا کردن یک لیوان آب آشامیدنی هم نمی‌توانند از خانه‌ها خارج شوند. -هدف قرار دادن عامدانه اردوگاه‌های مملو از هزاران چادر در شمال غربی غزه و بندر غزه. -هدف قرار دادن شریان‌های حیاتی و همه نشانه‌های زندگی، از همه مهمتر، آب و زیرساخت‌های بهداشتی؛ جایی که ارتش رژیم صهیونیستی عامدانه بیمارستان صحرایی اردن را در محله تل الهوی بمباران کرد. ارتش صهیونیستی همچنین در محله الکرامه در جریان یک حمله 80 نفر از اعضای یک خانواده را قتل عام کردند. -دشمن صهیونیستی این جنایات را به عنوان نمونه‌ای برای سایر ساکنان شهر غزه نشان می‌دهد تا آنها را در تصمیم خود برای ماندن در شهرشان مردد کند. آوارگی 500 هزار نفر طبق ارزیابی‌های رژیم صهیونیستی، حدود 500 هزار نفر از زمان آغاز حمله زمینی ارتش این رژیم به شهر غزه، شهر را ترک کرده‌اند و حدود 500 هزار نفر هم همچنان مقاومت می‌کنند و حاضر به ترک شهرشان نیستند. آنچه که منجر به گسترش آوارگی فلسطینی‌ها از شهر غزه شده، شدت بمباران‌ها و تخریب‌های مداوم بوده که نشانه‌های زندگی را یکی پس از دیگری از بین می‌برد و ماندن در شهر را غیر ممکن می‌کند. علاوه بر آن، هدف قرار دادن ساختمان‌ها و تجهیزات مراکز پزشکی و بیمارستان‌ها به ویژه بیمارستان الشفا و محاصره آن که تانک‌های ارتش صهیونیستی در حال حاضر یک کیلومتر با این بیمارستان فاصله دارند، افرادی که در شهر باقی مانده اند را از هرگونه ابزاری برای پایداری و بقا محروم می‌کند. اما در مقابل، منابع آگاه گزارش می‌دهند که مقاومت هنوز کار واقعی خود را آغاز نکرده و تجربه قبلی نشان می‌دهد که شروع عملیات‌های فرسایشی مقاومت علیه دشمن، بعد از پایان مراحل اولیه قدرت آتش ارتش اشغالگر، یعنی بعد از احساس اطمینان نظامیان صهیونیست و کاهش پروتکل‌های سخت‌گیرانه امنیتی و حفاظتی آنها آغاز می‌گردد. به موازات این اوضاع پرتنش میدانی، تلاش‌های دیپلماتیک میانجی‌ها برای احیای روند مذاکرات هم همچنان ادامه دارد، اما دشمن صهیونیستی به مانع تراشی ادامه می‌دهد و به دنبال هیچ مذاکره‌ای نیست و تاکنون هر شانسی برای مذاکره و توافق را از بین برده است.