به گزارش خبرگزاری عصر قانون، این دوره از مسابقات با حضور تکواندوکارانی از کشورهای عراق، افغانستان، لبنان، ارمنستان، پاکستان، تاجیکستان، آذربایجان، روسیه، سوریه، قزاقستان، عمان و هند اوایل هفته گذشته به مدت دو روز در سالن «انقلاب» کرج برگزار و به قهرمانی تیم های داخلی به پایان رسید. رقابتهای تکواندو جام فجر در آستانه ۳۰ سالگی قرار دارد و جز در چند مورد که با حضور تیم هایی خوبی از کره جنوبی، آلمان، فرانسه و ....در سطح فنی بالایی برگزار شد،  در سایر ادوار شاهد رقابتهایی سطح پائین بودیم. رقابتهایی که از سال ۱۳۶۶ کار خود را آغاز کرد، انتظار می رفت در آستانه ۳۰ سالگی در ردیف تورنمنت های معتبر دنیا باشد. هر چند برگزاری خوب و تلاش چشمگیر محمد نوذری رئیس پرتلاش هیات تکواندو البرز و همکارانش، باعث شد به لحاظ برگزاری تورنمنتی با کیفیت را شاهد باشیم، ولی نبود تیم ها و تکواندوکاران طراز اول دنیا افت فنی محسوسی را به دنبال داشت. حتی آنها که آمدند ملی پوشان شاخص خود را همراه نداشتند. برگزاری مسابقات همزمان با تورنمنت هایی چون انتخابی گرنداسلم در چین و یا جام ریاست فدراسیون جهانی در قاره اروپا باعث شد تا تیم های خوب دنیا به تهران سفر نکنند. حتی کره جنوبی که ایران یک پای تورنمنت هایش می باشد، نیز ترجیح ندادند به تهران سفر کنند. اهالی تکواندو به یاد دارند که مبارزه فریبرز عسگری(سرمربی فعلی تیم ملی) برابر «کیم» تکواندوکار نامدار کره ای سال ۱۳۷۵ در همین مسابقات فجر و سالن پراز تماشاگر شهید افراسیابی تهران را که چه زیبا و دیدنی بود. آیا بعد از آن دیگر شاهد چنین مبارزاتی در این رقابتها بوده ایم؟ متاسفانه برگزارکنندگان این رقابتها در طول سالهای گذشته هیچ ایده و طرحی نداشته اند و این کشورهای همسایه هستند که با حضور در این رویداد به لحاظ فنی بیشترین بهره را می برند. اما این رقابتها بعد از برگزاری و سازماندهی خوب، چند نکته مثبت هم داشت و یکی از آن قضاوت داوران بیشتری از کشورمان در یک تورنمنت بین المللی است. داورانی که کمتر فرصت اعزام از سوی فدراسیون را پیدا می کنند، در این میدان بین المللی قضاوت های خوبی را به نمایش گذاشتند. نکته مهم دیگر تقابل مردان ملی پوش کشورمان بود که در حضور کادر فنی تیم ملی مبارزات خوبی به نمایش گذاشتند. البته که حضور ملی پوشان شاخص تکواندو کشورمان در این مسابقات گرما بخش این رویدادها بود و این را نیز باید از تدبیر فریبرز عسگری دانست. اگر همانند سالهای قبل کادر فنی اجازه مبارزه ملی پوشان روی «شی هاپ چانگ» فجر را نمی‌داد که ...... عسگری بدون ترس از آسیب دیدگی اردونشینان خود را روانه جام فجر و جام باشگاههای آسیا کرد و ثمره آن را نیز در قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی خواهد دید. بسیاری از کارشناسان حاضر در سالن انقلاب کرج  رشد خوب المپین ها را به وضوح دیدند. فرزان آشورزاده از لاک خود خارج شده و گوشه هایی از همان فرزان قهرمان جهان را به تصویر کشید. شاداب و با طراوت «پا» می زند و تنوع تکنیکی خوبی داشت. مهدی خدابخش نشان داد که بی جهت یک دوره رقابتهای جهانی را از دست داده و در وزن ششم هنوز هم می تواند به یکی از بهترین های آسیا و جهان تبدیل شود. سجاد مردانی هم همین شرایط را دارد و شاید به قهرمانی آسیا در قالب تیم ملی نرسد، ولی با سهمیه ای که از جام ریاست فدراسیون جهانی دارد، در ویتنام می تواند هم امتیاز بگیرد و هم فرصت دارد که جواز سفر به جاکارتا را دریافت کند. ضمن اینکه نباید از مبارزات خوب آرمین هادی پور، میرهاشم حسینی، رامین حسینقلی زاده، ابرهیم صفری، محمدحسن پلنگ افکن، عرفان ناظمی، احمد محمدی، سعید رجبی، سروش احمدی، امیرحسین ساسان، محمد صادق دهقانی و... به سادگی گذشت. تکواندو ایران با تیم خوب عسگری و بسحاق می تواند به روزهای خوب گذشته بازگردد، در همین جام فجر گوشه هایی از آن به تصویر کشیده شد. اهالی تکواندو منتظر تصمیم پولادگر برای خصوص انتخاب بهترین گزینه برای قرارگرفتن در راس سازمان تیم های ملی هستند. سئوال علاقمندان به تکواندو این است که آیا رئیس فدراسیون زیر فشار برخی چسبیده ها که سخت در تکاپوی ماندن هستند، تسلیم می شود یا بهترین تصمیم را برای همکاری با ساعی می گیرد. در پایان باید عنوان کنیم فدراسیون تکواندو اگر می خواهد به برگزاری جام فجر در سالهای آتی هم ادامه دهد باید برنامه ریزی خاصی داشته و با انتخاب تیمی حرفه ای از همین فردا برای برگزاری متفاوت مسابقات اقدام کند، اگر چنین تصمیمی ندارد و هدف صرف برگزاری است که با همین شیوه و هزینه ها ادامه دهید!