به گزارش گروه اجتماعی عصر قانون، کمبود داروهای آنتی بیوتیک برای اولین بار در کشور، وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو را مجبور ساخت برای واردات این قبیل داروها، دست به سوی هندی‌ها دراز کنند و محموله‌ها دارویی را از این کشور خریداری نمایند. این در حالی است که تولید داروهای آنتی بیوتیک، تکنولوژی چندان سخت و دشواری ندارد که نتوانیم از عهده آن بر نیاییم. اما، موضوع این است که چرا به نقطه‌ای رسیدیم که مجبور شویم از هند، داروهای آنتی بیوتیک وارد کنیم.

اولین محموله به میزان ۵۰ تُن آنتی بیوتیک، در روزهای اول آبان ۱۴۰۱ وارد کشور شد. این محموله شامل انواع سوسپانسیون آنتی بیوتیک اطفال، آموکسی سیلین، کوآموکسی کلاو، سفکسیم، سفالکسین و آزیترومایسین بود.

دومین محموله نیز به فاصله یک ماه بعد و روزهای ابتدایی آذر ۱۴۰۱، از کشور هند وارد شد که حجم آن ۶۵ تُن بوده است. گفته می‌شود محموله دوم هم شامل انواع سوسپانسیون آنتی بیوتیک اطفال، آموکسی سیلین، کوآموکسی کلاو، سفکسیم، سفالکسین و آزیترومایسین بوده است.

با این حال، هنوز شرایط دسترسی به این قبیل داروها در کشور، نُرمال نشده و به نظر می‌رسد نتوانسته ایم به شرایط عادی نزدیک شویم. از همین رو، رئیس سازمان غذا و دارو، عنوان کرده است که ظرف روزهای آتی، محموله سوم آنتی بیوتیک ها وارد کشور خواهد شد.

حیدر محمدی گفته است؛ تا زمانی که به تولید پایدار و ذخیره قابل اعتماد برسیم، واردات را در دستور کار قرار خواهیم داد کما اینکه چند محموله آنتی‌بیوتیک و سرُم وارد کشور شده و همچنان محموله‌های بزرگ وارد کشور خواهد شد و در آذر ماه به ذخیره مناسبی از دارو خواهیم رسید.

رئیس سازمان غذا و دارو، مدعی شده تا پایان آذر ۱۴۰۱ مشکل اصلی کمبودهای دارویی رفع خواهد شد و مردم از اوایل دی ماه مشکل حادی در تأمین دارو نخواهند داشت.

محمدی، در واکنش به علت واردات داروهای آنتی بیوتیک، گفته است؛ بخشی از عدم تولید ناشی از عدم شناخت نیاز بوده و اینکه بسیاری از شرکت‌های داروسازی با این نیاز شگفت‌زده شدند به گونه‌ای که تولید یکی از آنتی بیوتیک ها به ۲۰ برابر رسیده و این موضوع برای برخی از شرکت‌ها به هیچ وجه قابل پیش‌بینی نبود. البته برخی شرکت‌ها نیز قصور داشتند که از طریق سیستم‌های نظارتی در حال پیگیری است و اگر عمدی بودن قصور آنها اثبات شود، با آنها برخورد جدی خواهد شد.

در همین حال، فرامرز اختراعی رئیس هیأت مدیره سندیکای تولید کنندگان مواد دارویی، در گفتگو با خبرنگار مهر، عنوان داشته بود؛ باید ببینیم چرا بعد از ۴۰ سال که اولین تولید کننده داروهای ژنریک در دنیا بوده ایم، در تأمین داروهای آنتی بیوتیک دچار نارسایی شده ایم.

وی افزود: بر اساس آمارنامه دارویی نزدیک به ۷۱.۹ درصد داروهای تولید داخل با استفاده از مواد موثره ایرانی بوده است. البته این آمار تا سال ۹۹ را بررسی کرده و در سال ۱۴۰۰ این سهم بیشتر شده است.

اما، بهرام عین اللهی وزیر بهداشت، معتقد است که در ۸ ماهه نخست سال ۱۴۰۱، به اندازه ۴ سال، داروهای آنتی بیوتیک را تولید و تأمین کرده ایم که نشان می‌دهد مصرف بالا بوده است.

وی، این ۴ سال را مربوط به سال‌های ۹۷ تا ۱۴۰۰ دانسته است.

اگر بخواهیم به ادعای وزیر بهداشت استناد کنیم، باید ببینم در سال‌های گذشته چه مقدار داروهای آنتی بیوتیک را تولید و وارد کرده ایم و میزان مصرف کشور چه مقدار بوده است. زیرا، اینکه توانسته ایم در مدت ۸ ماه به اندازه ۴ سال، داروی آنتی بیوتیک را تولید و تأمین کنیم، جای سوال است.

مگر چه اتفاقی افتاده که میزان مصرف داروهای آنتی بیوتیک در کشور به یکباره از روند معمولی خود خارج شده است. مگر در سال‌های گذشته، سرماخوردگی و آنفلوانزا را نداشته ایم.

به نظر می‌رسد باید یک کنکاش در خصوص افزایش تولید و واردات آنتی بیوتیک به کشور داشته باشیم که باز هم دچار کمبود هستیم. زیرا، مصرف این حجم از داروهای آنتی بیوتیک، قدری عجیب و غیرقابل باور است.