به گزارش گروه فرهنگی عصر قانون، چهل ویکمین جشنواره فیلم فجر به ششمین روز خود رسیده است،‌ جشنواره‌ای که از روزهای ابتدایی خود حواشی بسیاری را پیرامون تحریم کنندگان داشت، افرادی که تا روز ششم خودشان را از سینما محروم کرده‌اند.

*پرده اول/ جشنواره شروع نشده حواشی را شروع می‌کنند

شاید یکی از جدی‌ترین آثار حاشیه‌ساز فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟» بود که گروه بازیگرانش قبل از شروع جشنواره شروع به ایجاد حواشی موردعلاقه‌شان کردند.

همگی پشت فیلمشان را خالی می‌کنند و از تحریم حرف می‌زنند، تهیه‌کننده همچنان از سینمایی که مدنظرش بوده دفاع می‌کند؛ بازیگران پشت تهیه‌کننده‌شان را هم خالی می‌کنند، گروه فیلم به هیچ‌چیز متعهد نمانده‌اند، نه به سینما و نه به فیلم

درنهایت روز چهارم جشنواره فیلم فجر میزبان ساخته علیرضا معتمدی بود، فیلمی که می‌شود گفت با حضور تعداد زیادی از بازیگران فاقد ارزش خاص سینمایی بود.

*پرده دوم/ کارگردان می‌آید

قرار بر اکران فیلم در پردیس سینمایی ملت برای اصحاب رسانه بود، مثل همیشه در پردیس ملت حاضرشده بودم و با توجه به خبرهایی که قبل از شروع جشنواره از این فیلم شنیده بودم توقع حضور کسی از گروه تولید آن جز تهیه‌کننده را در نشست خبری نداشتم.

قبل از شروع فیلم به فودکورت ملت رفتم، به نظر علیرضا معتمدی کارگردان «چرا گریه نمی‌کنی؟» در محل خانه رسانه جشنواره حاضر بود.

از حضور وی مطمئن نشدم اما بعد از فیلم و در نشست خبری خبرنگاری خبر از حضور وی داد و دلیل عدم حضورش در نشست را جویا شد، ‌محمدرضا مقدسیان هم به‌عنوان مجری نشست حضورش را تائید کرد.

به نظرم حضور معتمدی در سینما ملت و عدم حضورش در نشست خیلی عجیب نیامد؛ اما وقتی شنیدم درست بعد اکران فیلمش در ملت به برج میلاد رفته و به خانه جشنواره هم سری زده متعجب شدم.

از چند نفر پیگیری کردم و حضورش را در میلاد تائید کردند یکی از دوستانم گفت از او خواستیم مصاحبه کند، پاسخ داد من در اصل نباید میامدم و بازیگرانم ناراحت می‌شوند، تنها آمدم تا بازخوردها را ببینم.

اتفاق به نظر ساده است، کارگردانی دومین فیلم بلندش را ساخته و بازخورد مخاطب برایش مهم است، کارگردان به سینما فکر می‌کند، بدون حواشی ایجادشده اطرافش،‌ کارگردان به خانه جشنواره می‌آید، به یاد هوچیگری احتمالی بعد از خبر آمدنش می‌افتد،‌ کارگردان نه نشست را می آ‌ید و نه مصاحبه می‌کند.

* پرده سوم/ همه از دموکراسی می‌گویند

این روزها و در تمامی نشست‌های خبری آثار حاضر در جشنواره سؤال ثابت پرسیدن دلیل نیامدن افرادی است که در نشست حاضر نشده‌اند و ترجیع‌بند تمامی پاسخ‌ها دموکراسی است، همه می‌گفتند ما به دموکراسی معتقدیم و اگر کسی نخواهد بیاید مجبورش نمی‌کنیم.

*نتیجه‌گیری/ گویی دموکراسی فقط به وقت نیامدن صدق می‌کند

این روزها هرکسی نمی‌آید حرف از دموکراسی می‌زنند و همه هم نیامدنش را بلااشکال می‌دانند؛ خیلی هم عالی است اما علی‌الظاهر این دموکراسی تنها برای نیامده‌ها است، اگر سری به فضای مجازی بزنید و نظرات را در رابطه با «مصطفی زمانی» که نشست خبری فیلمش آمد بزنید خیلی واضح مشاهده می‌کنید که دموکراسی‌ای درآمدن به جشنواره وجود ندارد و نخواهد داشت.