ستاری درباره ورود و فعالیتش در عرصه خیمه شب بازی گفت: رابطه من با خیمه شب بازی به زمان‌های خیلی قبل بر می‌گردد. دوران کودکی من و هم نسلانم در شب‌های عید به دیدن قطعات کوتاه خیمه شب بازی از تلویزیون می‌گذشت و «مبارک» این پسر بامزه خیمه شب بازی، شب عید خوشحالمان می‌کرد. وی افزود: بعدها وقتی پانزده ساله شدم کار تئاتر را شروع کردم. یادم می‌آید سال ۶۷ در نمایشنامه‌ای از بهرام بیضایی بازی کردم که بر اساس فرمول خیمه شب بازی نوشته شده ولی اساساً خیمه شب بازی نبود. ستاری درباره تجربه همکاری‌اش با رادیو نمایش در برنامه «شاد باش» گفت: تجربه‌ای که با رادیو نمایش داشتم بسیار جالب بود، از این بابت که اصلاً فکر نمی‌کردم بتوانیم ۲ برنامه سه ساعته زنده آن هم با توجه به شرایط اجرا مثل هماهنگی بین سازها و آواز عروسک‌ها داشته باشیم که در آن مجری و مهمان و کارشناس حرف می‌زدند و در عین حال نمایش به شکل زنده اتفاق می‌افتاد. برای من بی نهایت تجربه جذابی بود از این بابت که اصلاً باور نداشتم بتوانم در این زمان طولانی اجرا کنم. وی افزود: این ماجرا اعتماد به نفس زیادی به من داد به واسطه اینکه اساساً برای من ترویج خیمه شب بازی یک رسالت محسوب می‌شود، چون حس می‌کنم چیزی را از دستی گرفته‌ام و از آنجایی که معتقدم باید آن را به دست دیگری بسپرم، لازم است از هر امکانی استفاده کنم. قاعدتاً هم رادیو نمایش یک رسانه جذاب است و می‌تواند با ظرفیت‌هایی که دارد به ترویج خیمه شب بازی و آشنایی نسل جدید با این هنر ارزشمند کمک کند. ستاری در پایان با اشاره به استفاده رادیو نمایش از این کاراکتر تأکید کرد: کاراکتر مبارک تقریباً صد و پنجاه سال است که به تنه خیمه شب بازی هزار و اندی ساله ما پیوسته و من حس می‌کنم که امروز یکی از سمبل‌های ویژه هنرهای نمایشی ایران (مبارک) است. همه دنیا نمایش عروسکی ما را به مبارک می‌شناسند و خیلی جذاب است اگر رادیو نمایش که کارش ترویج فرهنگ نمایش است بتواند با استفاده از ظرفیت‌های این شخصیت نمایشی، لحظات شادی را بسازد حتی لحظاتی که می‌تواند عیوب جامعه را به رخ بکشد و به عبارتی زبان گویای فرهنگ ایرانی باشد و امیدوارم که در آینده بتوانیم کارهای جذابی در این زمینه در همکاری با رادیو نمایش داشته باشیم.