به گزارش گروه بین الملل عصر قانون به نقل از المیادین، روزنامه عبری زبان هاآرتص به نقل از دیپلمات‌های آمریکایی و عربی گزارش داد: تنش‌های به وقوع پیوسته در لیبی بعد از لو رفتن نشست وزرای خارجه اسرائیل و لیبی می‌تواند مانعی برای روند عادی سازی روابط میان تل آویو و کشورهای عربی باشد و این کشورها را از ورود به این روند بازدارد.

روزنامه یدیعوت آحارونوت نیز گزارش داد: این نشست نخستین نشست میان وزرای خارجه تل آویو و لیبی با هدف بررسی امکان همکاری‌های مشترک میان دو دولت به شمار می‌رود. اسرائیل و لیبی طی دهه گذشته ارتباطات محرمانه‌ای از طریق سرویس موساد داشته‌اند.

روزنامه عبری زبان ماکور ریشون نیز نوشت: دولت لیبی ممکن بود خواهان عادی سازی روابط با تل آویو باشد اما لو رفتن این نشست باعث شد شمارش معکوس برای این دولت آغاز شود. تماس‌ها میان دو طرف از سه سال قبل آغاز شده بود و در نهایت به برگزاری نشست مشترک انجامید. سفر ویلیام برنز رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا به لیبی طی ماه ژانویه گذشته با این هدف صورت گرفت.

این روزنامه اضافه کرد: فشارهای اعمال شده بر دولت لیبی باعث شده مسئولان این کشور احساس کنند زمین زیر پای آنها به لرزه درآمده و باقی ماندن دولت بر سر قدرت مرهون حمایت‌های خارجی است. قرار بود این نشست یک دستاورد دیپلماتیک مهم برای اسرائیل باشد اما در نهایت به یک شکست سنگین تبدیل شد چرا که وزیر خارجه لیبی مجبور شد از این کشور فرار کند. شمارش معکوس برای پایان دولت لیبی آغاز شده است. لو رفتن این نشست که باعث برکناری وزیر خارجه لیبی شد یک اشتباه فاحش بود. اسرائیل باید اعتماد کشورهای عربی را مجدداً به دست آورد.

در پی جنجال دیدار نجلا المنقوش وزیر خارجه دولت وحدت ملی لیبی با «الی کوهن» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی، «یائیر لاپید» رهبر اپوزیسیون رژیم صهیونیستی روز گذشته با انتشار بیانیه‌ای کوهن و کابینه بنیامین نتانیاهو را به باد انتقاد گرفت.

رهبر جناح اپوزیسیون رژیم صهیونیستی در پیامی در شبکه ایکس اقدام الی کوهن را موجب شرمساری برای رژیم صهیونیستی دانست و رفتار و عملکرد او را ناشیانه خوانده است.

یائیر لاپید نوشت: «کشورهای جهان امروز صبح به انتشار غیرمسئولانه دیدار وزیران خارجه اسرائیل و لیبی نگاه می‌کنند و از خود می‌پرسند: آیا این دولتی است که بتوانیم با آن روابط خارجی برقرار کنیم؟ آیا این دولتی است که بتوان به آن اعتماد کرد؟ این اتفاقی وقتی می‌افتد که شما الی کوهن فردی بدون پیشینه را به عنوان وزیر امور خارجه منصوب کنید.»