به گزارش گروه ورزش عصر قانون تیم‌های فوتبال ایران و قطر دیدار فینال تورنمنت چهارجانبه اردن را ساعت 21:30 دقیقه سه شنبه در امان برگزار خواهند کرد. دیداری که فینالیست هایش با ضعف های زیادی و مشهود خود را به آن رساندند. قطر در حالی موفق شد خود را به بازی فینال برساند که در دیدار با عراق یک بازی دفاعی و تأخیری را در دستور کار خود قرار داد. تیم عراق در این بازی تیم برتر میدان بود و اگر اشتباهات مهاجمان این تیم در زدن ضربات آخر نبود قطری نمی‌توانستند فرصتی برای رسیدن به ضربات پنالتی داشته باشند و در همان ۹۰ دقیقه کارشان به پایان می‌رسید. تیم «کارلوس کی‌روش» در این مسابقه نتوانست فرصتی روی دروازه تیم عراق ایجاد کند و در خط دفاعی هم تیم برتر نبود و بیش از آنکه پیروزی در این بازی را مدیون بازی منسجم خود باشند مدیون اشتباهات مهاجمان عراقی بودند. تیم ملی فوتبال کشورمان نیز در حالی به مصاف اردن رفت که شاهد اشتباهات مرگباری در خط دفاعی تیم بودیم. ساختار دفاعی ایران در این بازی آشفته بود و به راحتی از سوی بازیکنان نه چندان حرفه‌ای اردن تهدید می‌شد و بدتر از همه اینکه اشتباهات فردی بسیار زیادی مرتکب می‌شد و اگر به جای مهاجمان اردنی، بازیکنان بهتری در این تیم حضور داشتند به راحتی گل‌های بیشتری دریافت می‌کردیم. در تیم ایران انتقال توپ از خط دفاعی به خط حمله به خوبی صورت نمی‌گرفت و شکاف عمیقی میان خط دفاع و خط میانی تیم وجود داشت و بسیاری از فرصت‌های تیم اردن با استفاده از همین فاصله شکل گرفت. تیم اردن به راحتی توپ را از کناره‌های زمین ایران عبور می‌داد و قلب خط دفاعی هم با وجود تعداد زیاد مدافعان بازهم به راحتی نفوذپذیر بود و عدم هماهنگی کاملاً به چشم می‌خورد. تیم ملی فوتبال کشورمان در سال جاری بیش از رقبای آسیایی در بازی‌های دوستانه به میدان رفته است. این تیم در هشت مسابقه آمار خوبی از نظر برد و باخت کسب کرده‌ است. ۷ برد و یک مساوی در ۸ مسابقه آماری است که در ظاهر و روی کاغذ رضایت بخش است اما وقتی به اسم تیم‌های حریف نگاه می‌کنیم می‌بینیم در واقع سنگ محک خوبی نبودند و خط دفاعی در بیشتر این مسابقات نتوانسته مانع از فروریختن دروازه تیم ملی شود. از سوی دیگر هم اگر به این مسابقات دوستانه به چشم بازی‌های تدارکاتی با هدف آماده‌سازی تیم و کسب هماهنگی نگاه کنیم باز هم شاهدیم که این امر محقق نشده است و گواه این امر هم اشتباهات فردی و تیمی زیاد در خط دفاعی تیم است. قطر همان فوتبالی را ارائه می‌دهد که در زمان حضور کی‌روش تیم ملی ایران انجام می داد. یعنی بازی دفاعی مبتنی بر ضربات کرنر و ایستگاهی، صبوری برای اشتباه حریف، ضد حملات و نهایتاً بهره‌گیری از این اشتباهات و رسیدن به گل. تیم قطر پتانسیل تیم ایران را برای کارهای تکنیکی و تاکتیکی ندارد و کی‌روش نمی‌تواند تیمی کم اشتباه مانند ایران را در قطر پیاده کند. اما برگ برنده‌ی او شناخت کامل از بازیکنان تیم ایران و همچنین اشتباهات مکرر در قلب خط دفاعی است. باید دید کادر فنی تیم ملی ایران و تفکرات امیر قلعه نویی چگونه می‌تواند این نابسامانی در خط دفاعی را برای بازی فینال برطرف کند و تفکرات کدام یک از مربیان می‌تواند موجب پیروزی تیم شود