دستور کار جدید اسرائیل برای مزدوران امارات در یمن

به گزارش گروه بین‌الملل عصر قانون: در حالی که از زمان گسترش درگیری‌ها میان مزدوران عربستان و امارات در جنوب و شرق یمن، گزارش‌های متعددی در مورد نقش رژیم صهیونیستی در این حوادث و همچنین همکاری نزدیک مزدوران امارات با این رژیم منتشر شده است، تحولات میدانی که منجر به سیطره شورای انتقالی جنوب وابسته به امارات بر مناطق شرقی یمن شد، بدون واکنش اسرائیل نمانده است و صهیونیست‌ها این تحولات را یک تغییر ساختاری در معادلات جنگ ارزیابی کرده و آماده‌اند در مسیر آن مداخله کنند.

روزنامه الاخبار لبنان در مقاله‌ای به این منظور اعلام کرد که رژیم صهیونیستی اهمیت راهبردی تنگه باب‌المندب را فراموش نمی‌کند؛ تنگه‌ای که یک حلقه ارتباطی میان دریای سرخ و اقیانوس هند به‌شمار می‌رود، بنابراین رژیم اشغالگر از هر اقدام یا روندی که بتواند جنبش انصارالله را از تهدید مسیرهای دریایی این تنگه و به‌تبع آن تجارت دریایی و امنیت بندر ایلات اشغالی منصرف کند، حمایت و تلاش می‌کند که تنگه باب‌المندب به ابزاری برای فشار استراتژیک در دست دشمنان اسرائیل تبدیل نشود.

رژیم صهیونیستی همچنین نگران است که انصارالله از هر آرامش نسبی برای توسعه سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته خود، به‌ویژه آنهایی که توان تهدید عمق فلسطین اشغالی را دارند و نیز برای گسترش و تعمیق روابط با ایران و حزب‌الله استفاده کند و یمن را تبدیل به یک جبهه فشار دائمی علیه اسرائیل نماید.

بررسی‌ها، ارزیابی‌ها و مواضع مراکز مطالعاتی و تصمیم‌گیری رژیم صهیونیستی همگی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که حملات هوایی و دریایی دیگر به‌تنهایی قادر به مهار جنبش انصارالله نیستند و بنابراین باید از یک مسیر زمینی بر مبنای اتحاد نمایندگان محلی (مزدوران) در یمن استفاده کرد و یک پایگاه نظامی و سیاسی مشترک که به‌عنوان سکوی پیشروی به‌سمت شمال یمن استفاده شود، شکل بگیرد، در واقع هرگونه مداخله خارجی مستقیم اسرائیل در یمن، هزینه‌‌بر و نتایج آن هم نامعلوم خواهد بود، اما استفاده از واسطه‌ها و مزدوران، امن‌ترین و مطمئن‌ترین روش است.

طبق این رویکرد صهیونیست‌ها، مناطق جنوب و سواحل غربی یمن به‌عنوان نقاط آغاز و دژهای اصلی مزدوران طبقه‌بندی می‌شوند؛ در حالی که شمال یمن به‌ویژه صنعا و صعده، مرکز اصلی قدرت جنبش انصارالله هستند و سیطره انصارالله بر این مناطق به‌معنای ادامه تهدید مسیرهای دریایی اسرائیل، قدرت توسعه سامانه‌های موشکی و پهپادی یمن و ایجاد خطر بزرگ برای تل‌آویو در چارچوب جنگ نامحدود با محور مقاومت است.

از زمان آغاز عملیات طوفان الاقصی و پیوستن جبهه‌های مقاومت به این نبرد برای حمایت از غزه، رژیم صهیونیستی تلاش کرده است شکاف جغرافیایی خود با یمن را با استفاده از ظرفیت طرف‌های حامی خود (کشورهای سازشکار) پر کند؛ با این ادعا که مقابله با ایران و متحدانش به‌نفع همه این طرف‌هاست،

در این زمینه امارات، از برجسته‌ترین سازشکاران عرب به‌عنوان شریک محوری اسرائیل در نظر گرفته می‌شود و رژیم صهیونیستی بر این باور است که سازماندهی هماهنگ و هدایت سازشکاران عرب و در رأس آنها ابوظبی برای خدمت به دکترین امنیتی جدید این رژیم ضروری است تا از تبدیل شدن انصارالله به یک تهدید دائمی در دروازه شرقی فلسطین اشغالی جلوگیری شود،

در همین راستا رسانه‌های عبری، سیطره مزدوران امارات بر استان‌های شرقی یمن را با خوشحالی پوشش می‌دهند و آن را فرصتی برای ایجاد یک کشور مستقل در جنوب یمن که قادر به سیطره بر سواحل و جزایر استراتژیک این کشور، چه تحت مدیریت مستقیم امارات و چه با حمایت مؤثر آن باشد، می‌داند.

رژیم صهیونیستی همچنین این تغییر را فرصتی دیپلماتیک و امنیتی برای گسترش نفوذ خود در دریای عرب و خلیج عدن می‌داند و معتقد است که می‌تواند از آن به‌عنوان ابزار فشاری بر عربستان از طریق محدود کردن عمق استراتژیک این کشور و کاهش یکی از مهم‌ترین اهرم‌های نفوذ منطقه‌ای در یمن استفاده کند، به‌نظر می‌رسد که این امر بخشی از پروژه آمریکایی ـ صهیونیستی برای فشار بر ریاض جهت حرکت به‌سمت عادی‌سازی روابط با اسرائیل طبق شروط این رژیم است.

در ماه آگوست گذشته مرکز مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در مقاله‌ای با عنوان «اسرائیل در صحنه دریای سرخ: استراتژی دریایی به‌روزشده» که توسط «یووال آیالون» رئیس سابق کشتی‌سازی نیروی دریایی اسرائیل و «یوئل جوزانسکی» عضو سابق شورای امنیت داخلی اسرائیل تهیه شده بود، بر ضرورت ایجاد مفهوم استراتژیک بلندمدت برای دریای سرخ تأکید کرده آن را ستون اصلی امنیت داخلی اسرائیل دانست.

این مرکز امنیتی رژیم صهیونیستی خواستار ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای گسترده شد که در آن کشورهای منطقه به دکترین امنیتی اسرائیل خدمت و حضور اسرائیل را در دریای سرخ تثبیت کنند.